پزشکي و سلامت

 

تمام سبزیجاتی که خداوند آفریده است برای سلامتی بدن مفید هستند اما در بین آن‌ها بعضی را برترین‌ها می‌نامیم. کلم برگ، بروکلی، هویج، کدو تنبل، اسفناج و … طلایه‌داران سلامتی‌اند.

این رنگدانه در محصولات دیگری که از گوجه فرنگی تهیه می‌شود نیز وجود دارد مثل سس قرمز و کچاپ. دیگر مواد تشکیل دهنده‌ی گوجه فرنگی مانند اسید کلروژنیک و اسید فرولیک و همچنین ویتامین C و بتاکاروتن موجود در آن در فرایند سینرژی یا هم افزایی شرکت می‌کنند.

 

پزشکان معتقدند نوشیدن روزانه قهوه، خطر بروز سرطان پروستات را تا ۲۰ درصد در مردان کاهش می‌دهد.

گروهی از پزشکان آمریکایی بر اساس نتایج یک مطالعه جدید اعلام کردند: مردانی که در گروه مصرف‌کنندگان نوشیدنی قهوه قرار می‌گیرند، نسبت به افرادی که قهوه مصرف نمی‌کنند، کمتر به این سرطان مبتلا می‌شوند.

پیش از این پزشکان هلندی ادعا کرده بودند که نوشیدن قهوه تاثیری در عدم ابتلای مردان به سرطان پروستات ندارد، اما مطالعه جدید تایید می‌کند که مصرف ۶ فنجان قهوه در روز در پیشگیری از این بیماری موثر است.

پزشکان معتقدند، بروز و پیشرفت سرطان پروستات نیز همانند دیگر انواع بیماری‌ها به نوع رژیم غذایی فرد بستگی دارد اما عامل سن هم در ابتلا به این نوع سرطان نقش مهمی دارد.

پزشکان در این بررسی با بیان این که تحقیقات بیشتری برای اثبات این ادعا لازم است، اظهار داشتند: مصرف قهوه می‌تواند سطح پروتئین «آدیپونکتین» را که خاصیت ضد سرطانی دارد، افزایش دهد و در نتیجه از رشد سلول‌های سرطانی بدخیم جلوگیری می‌کند.

 

بسیاری از افراد دوست دارند بدانند چگونه می توان چربی های اضافه شکم را سوزاند. این چربی ها علاوه بر اینکه باعث زشتی اندام می شوند و سایز کمر افراد را بالا می برند، بسیار مضر و باعث بیماری نیز هستند.

این چربی ها هنگامی ایجاد می شوند که کورتیزول زیادی در بدن ترشح می شود. استرس یکی از دلایل افزایش ترشح کورتیزول است. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، کورتیزول ماهیچه های کم چرب (بافت هایی که چربی ها را می سوزانند) را از بین می برد و درون شکم به صورت چربی اندوخته می شوند.

استرس را می توان با رژیم بد غذایی، بدتر هم کرد. به طوری که تحقیقات نشان داده اند استرس هایی که در نتیجه رژیم غذایی به وجود می آیند می تواند باعث افزایش کورتیزول و در نتیجه ایجاد چربی در ناحیه شکم شوند.

برای آب کردن چربی های شکم خود ۶ راهکار زیر را انجام دهید.

۱٫ خواب

اگر شب ها تا دیر وقت کار می کنید، باید روند زندگی خود را تغییر دهید. وقتی چرخه زیستی شما به هم می ریزد باعث می شود تا بیشتر غذا میل کنید. هنگامی که خیلی خسته هستید، بدنتان قرلین بیشتری تولید می کند که باعث ایجاد میل شدید به شکر و غذاهای چرب می شود. کمبود خواب نیز این هورمون را بیدار می کند. این مساله روی میزان ترشح کورتیزول تاثیر دارد و در انتها منجر به چاقی شکم شما می شود. در طول شبانه روز باید حداقل ۷ ساعت در شب بخوابید تا اندام زیبایی داشته باشید.

۲٫ ورزش های سبک

شاید یکهزار حرکت شکمی در شب باعث سفت شدن ماهیچه های شکم شوند اما با وجود یک لایه ضخیم چربی، هیچ گاه به نتیجه دلخواه نمی رسید. در کنار درازنشست هایی که انجام می دهید، تمریناتی نیز انجام دهید که دیگر ماهیچه های بدن شما را نیز درگیر کند و باعث فعالیت بیشتر سیستم قلبی و عروقی بدن شوند. به طور مثال، حرکت شنا بروید. این کار را ۳ تا ۴ بار با فاصله ۳۰ ثانیه انجام دهید. پیاده روی مستمر در طول روز نیز می تواند به سوزاندن چربی های شکم کمک کند.

۳٫ شکر، دشمن درجه یک

سوزاندن چربی های شکم ۸۰ درصد به خوراک شما بستگی دارد. باید کالری کمتر و پروتئین بیشتر مصرف کنید. برای این منظور باید سبزیجات و حبوبات را جایگزین اسنک و غذاهای چرب کنید. به طور مثال، اگر به مصرف شکر تمایل زیاد دارید باید سعی کنید تا شیرهای کم چرب را با جایگزین انواع پرچرب کنید که مملو از شکر هستند. ترفند جالب دیگر نیز اضافه کردن دارچین به چای یا قهوه صبحگاهی است. این ادویه باعث کاهش قندخون می شود. دارچین همچنین باعث می شود تا برای مدت طولانی تری احساس سیری داشته باشید.

۴٫ ویتامین C

هنگامی که تحت فشارهای عصبی زیادی قرار دارید، کورتیزول زیادی ترشح می کنید. ویتامین C باعث ایجاد تعادل در ترشح کورتیزول می شود. احتمالا شما نیز هنگام سرماخوردگی ویتامین سی مصرف می کنید. دلیل آن این است این ویتامین برای تولید carnitine لازم است. carnitine عنصری است که بدن با آن چربی ها را می سوزاند و انرژی تولید می کند. به این ترتیب، ویتامین سی باعث سوزاندن چربی های شکم می شود.

اگر استرس کاری زیاد، عادت غذایی بد و ذهن مشوش و پریشان دارید زیاد ویتامین C مصرف کنید. این ویتامین با تاثیرات منفی استرس مقابله می کند. میوه هایی همچون کیوی، کلم و فلفل ویتامین سی دارند. پرتقال را هم همه می دانیم که سرشار از ویتامین C است.

۵٫ مصرف چربی

بله درست خواندید! با چربی چربی های خود را بسوزانید. همان طور که در بالا هم اشاره کردیم، این شکر است که موجب چاقی می شود نه چربی. چربی های مفیدی همچون امگا سه موجود د سالمون، آووکادو و آجیل بسیار هم برای بدن مفید هستند. این خوراکی های مملو از مواد غذایی مفید هستند که شما را سرحال نگه می دارند.

۶٫ آرام نفس کشیدن

این ساده ترین کار است که می توانید هنگام انجام کارهای دیگر نیز آن را انجام دهید. هر زمان احساس عصبی بودن داشتید به تنفس خود توجه کنید. بیشتر مردم زیر فشارهای عصبی نفس های کوتاه یا کم عمق می شکند. هنگامی که روی نفس های خود تمرکز کردید، شکم خود را شل کنید و خیلی آرام و عمیق نفس بکشید. اگر بیشتر روی بازدم آرام تمرکز کنید بسیار بهتر از دم آرام است. در طول هر بازدم می توانید به خود بگویید «آرام باش». این کار بسیار ساده به نظر می رسد، اما موثر است.

 

 

تحقیقات نشان می دهند که خطر ضعف حافظه در زنان چاق و مسن افزایش می یابد. این خطر به ویژه زنانی را تهدید می کند که به چاقی گلابی شکل (چاقی پایین تنه) مبتلا هستند.

پژوهشگران معتقدند که محل تجمع چربی در بدن نقش مهمی در حافظه افراد دارد، زیرا ضعف حافظه در کسانی که چاقی گلابی شکل دارند نسبت به کسانی که چربی ذخیره آنها در ناحیه شکم متمرکز است، بیشتر می باشد.

برای انجام این مطالعه ۸۷۴۵ زن ۶۵ تا ۷۹ ساله انتخاب شده و عملکرد مغزی، حافظه و شاخص توده بدن (BMI) و همچنین محل تجمع چربی در آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد چاقی در ناحیه پایین تنه با ضعف حافظه در ارتباط است.

بدیهی است که چاقی به عنوان یک معضل بهداشتی در سراسر جهان بوده و ریشه بسیاری از بیماری های مزمن از جمله بیماری های قلبی- عروقی، پرفشاری خون، دیابت و … است، اما آنچه خطرات و عوارض چاقی را دوچندان می کند محل تجمع چربی می باشد.

مکانیسم این ارتباط این طور بیان شده است که اغلب سلول های چربی پروتئینی به نام سیتوکین ترشح می کنند که سبب ایجاد التهاب در سیستم عصبی شده و ضعف حافظه را به دنبال خواهد داشت.

همچنین محققین نشان دادند که انواع مختلف سلول های چربی سیتوکین های متفاوتی ترشح می کنند که دارای تاثیرات مختلفی بر بدن هستند از جمله افزایش مقاومت به انسولین و ابتلا به دیابت، افزایش چربی های خون، ضعف حافظه و آلزایمر.

به گفته متخصصان خطرناک ترین نوع چربی برای مغز و سیستم عصبی، چربی ذخیره شده در ران ها و باسن است و از آن جایی که این الگوی چاقی در میان زنان شایع تر است، این افراد بیشتر در معرض خطر فقدان حافظه می باشند.

به اعتقاد محققان کاهش وزن مهم ترین اقدام برای پیشگیری از ابتلا به این عوارض است.

شرح این مطالعه در نشریه انجمن سالمندان امریکا به چاپ رسیده است.

 

بین ۲ تا ۴ میلیون مرد در ایالات متحده از سطح تستوسترون پائین تر از نرمال رنج می‌برند، که این وضعیت ، کم کاری بیضه ها نامیده می‌شود.

این مشکلی است که در مردان به تدریج با افزایش سن رایج تر می‌شود، ولی می تواند در هر سنی هم به دلایل متنوعی بروز کند. متاسفانه به خاطر شرم و حیا، تعداد کمی از مردان برای حل این مشکل اقدامات لازم را انجام می دهند. تقریبا فقط ۵ درصد از میلیون ها مرد بیمار! اما اخیرا استفاده از محصولات تجاری حاوی تستوسترون، خیلی افزایش یافته است.

این افراط در استفاده از محصولات حاوی تستوسترون شاید کاملا هم چیز خوبی نباشد. مصرف تستوسترون برای مردانی مناسب و بی خطر است که سطوح زیر نرمال  دارند و بیماری خاصی مانند بزرگی پروستات یا نشانه سرطان پروستات ندارند که تستوسترون را در آنها کاهش دهد.

همانطور که خواهیم دید استفاده از تستوسترون توسط مردانی که سطح نرمال دارند، بسیار خطرناک است و باعث نادیده گرفتن نشانه های کم کاری بیضه ها می گردد. این عارضه تا اندازه ای با عوارض طبیعی بالارفتن سن اشتباه گرفته می‌شود.

مردان با تستوسترون کم، موارد زیر را تجربه می‌کنند:

– کاهش میل جنسی

– خستگی

– ضعف عضله

– بیضه های کوچک یا نرم

– نعوظ ناقص

– بالا رفتن وزن، به ویژه دور کمر

– کاهش تراکم استخوان

– افسردگی

– کم خونی

صاحبان صنایع بزرگی که بر تولید محصولات حاوی تستوسترون سرمایه گذاری نموده اند، در رشد خطرناک مصرف مکمل های تستوسترون نقش دارند.امروزه بسیاری از مردان، مقادیر غیر مجاز تستوسترون دریافت می‌کنند و از این هورمون برای اینکه آنها را موقتا جوان تر و قوی تر سازد، سو ءِاستفاده  می‌کنند.

در اذهان بسیاری باورهای غلطی در مورد تستوسترون وجود دارند. در این جا به چند نمونه غلط و درست  اشاره می‌شود.

۱٫ تستوسترون باروری را افزایش می‌دهد.

غلط. تستوسترون به ویژه  در سطوحی که توسط ورزشکاران برای پرورش اندام، استفاده می‌شود، می‌تواند با کوچک و تنبل ساختن بیضه ها، یک مرد را عقیم سازد.

۲٫ بالا بودن وزن به سطح تستوسترون ربطی ندارد.

غلط. چربی بالا در بدن مانند اسفنج عمل کرده و تستوسترون را کاهش داده و تمایل جنسی، انرژی و دیگر ویژگی های مردانه را کاهش می‌دهد، . این به ویژه وقتی درست است که چربی، دور شکم یا عضله های شکم را فرا می گیرد. چربی ران و باسن اثر کمتری بر تستوسترون دارد.

۳٫ مردان می‌توانند سطوح تستوسترون خود را با تمرینات شدید بالا ببرند.

رابطه بین تستوسترون و ورزش پیچیده است. بله، ورزش معتدل می تواند سطوح تستوسترون را مقداری افزایش دهد، اما اگر تمرینات شدید باشد، می‌تواند سطوح تستوسترون را کاهش دهد. همچنین این مساله درست است که تستوسترون پائین ورزش کردن را دشوارتر می‌کند، و این امر  می‌تواند به چرخه نادرست بی تحرکی و کاهش سطح هورمون ها منجر شود.

۴٫ بحران میانسالی مردان به تستوسترون ربطی ندارد.

غلط. در بسیاری مواقع ، وقتی مردان می گویند که شغلشان، همسرانشان، یا کلیت زندگیشان کسل کننده شده اند، در واقع از کمبود تستوسترون رنج می‌برند. به این پدیده ” مونو پورش” می‌گوییم ،چون بسیاری را دیده ایم که فکر می‌کنند خریدن یک ماشن خیلی جدید و خوب به آنها جذابیت جنسی و دلربایی می‌دهد، در واقع ، بهتر است این افراد سطح تستوسترون خود را چک کنند.

۵٫ مکمل های تستوسترون ایمن اند، چون FDA آنها را تائید کرده است.

غلط. در واقع تستوسترون یا مواد حاوی تستوسترون را فقط می توان تحت نظارت پزشک استفاده کرد.

۶٫ تستوسترون کم باعث افسردگی می‌شود.

درست. اما فقط نیمی از داستان درست است. بیشتر مردان نمی‌دانند که خود افسردگی یا حالت افسرده ، می‌تواند سطوح تستوسترون را افزایش دهد. از آنجا که بسیاری از مردان نشانه های افسردگی خود را نمی‌شناسند، یا برای یافتن راه درمان افسردگی تمایلی ندارند، این مشکل مهمی برای میلیون ها مرد است. برخی اوقات  اصلاح سطوح تستوسترون، می تواند نشانه های افسردگی را کاهش دهد و گاهی درمان افسردگی با روانکاوی و/ یا داروی ضد افسردگی، می تواند سطوح تستوسترون را افزایش دهد.

۷٫ داروهای افزایش دهنده نعوظ ( مانند ویاگرا) ، برای مردان با تستوسترون نرمال مناسب است.

درست. مطالعات نشان می‌دهند که داروهای افزایش دهنده نعوظ برای مردانی با سطوح تستوسترون نرمال بهتر جواب می‌دهد. زیرا تستوسترون میزان انگیزش لازم برای رابطه جنسی را فراهم می‌کند، ولی داروهای افزایش دهنده نعوظ نمی‌توانند.

۸٫ درمان با مصرف تستوسترون در واقع شبیه عمل های زیبایی است – فقط موجب می گردد مردان میانسال ، با آن خود را جوان تر نشان دهند.

غلط. تجویز تستوسترون برای مردانی که تستوسترون پایین دارند، یک درمان پزشکی معتبر است. کم کاری بیضه ها و کمبود تستوسترون، مردان را در معرض عوارضی مانند سستی، پوکی استخوان، بیماری قلبی و احتمالا بیماری آلزایمر قرار می‌دهد.

۹٫ تستوسترون فقط مشکل افراد سالمند است.

غلط. مشخصا هر چه سن بالاتر برود، سطح تستوسترون پایین تر می‌آید، اما این وضعیت می‌تواند در هر مردی پیش آید، حتی در نوجوانان. وضعیت هایی مانند بیماری واریکوسل ، بیضه های آویزان شده و مشکلات ژنتیکی مشخصی، می‌توانند باعث شوند تستوسترون زیر حد نرمال برود که باید این بیماران تا حد ممکن سریع ترمعاینه و درمان شوند.

۱۰٫ تنها راه بالابردن سطح تستوسترون تزریق است.

غلط. گزینه های متعددی برای درمان تستوسترون وجود دارد، برخی از آنها بدن را وادار می‌کنند تا تستوسترون را به حد نرمال برساند؛ به جای اینکه تستوسترون را مستقیما تزریق کنند.تشخیص این امر با پزشک است که چه روشی برای بیمار مناسب تر است.

لزوم افزایش آگاهی از نقش تستوسترون

تستوسترون قطعا نقش عمده‌ای در سلامت و باروری مردان ایفا می‌کند، اما رسیدن به سطوح سالم  آن باید به طریق درست انجام شود. مانند هر چیز دیگر، آگاهی قدرت است، و برای رسیدن به مزایای درمان تستوسترون باید کمی در مورد اینکه تستوسترون چیست بدانید، و اینکه چه چیزی باعث می‌ ‌شود تا سطوح آن به زیر حد نرمال برسد.

تستوسترون پائین ( کم کاری بیضه ها) می تواند به دلیل عوامل بسیاری باشد، تمام آنها مغایر کاهش نرمال تستوسترون بر اثر پیری هستند. وجود تومورها در غده هیپوفیز ( که کنترل تولید تستوسترون را در بیضه ها بر عهده دارد.)، مشکل در بیضه ها، صدمه، عفونت، و بالا بودن وزن می تواند باعث افت سطح تستوسترون شوند. افزایش چربی بدن یکی دیگر از دلایل است. چون تستوسترون معمولا در سلول های چربی بدن جذب می شود. بنابراین اگر چربی خیلی بالا باشد، بدن تستوسترون را بسیار سریع تر جذب می کند، که منجر به کمبود خواهد شد. و همانطور که در بالا گفته شد، چربی شکمی خطر بالاتری برای تبدیل تستوسترون به استروژن دارد.

عامل خطرناک دیگر برای کم کاری بیضه ها، دیابت است. یک رابطه بسیار قوی بین میزان قند خون و سطوح کم تستوسترون وجود دارد. به نظر می‌رسد که قند خون بالا و  یا انسولین پایین، به سلول هایی در بیضه آسیب می‌زند که مسئول تولید تستوسترون اند : بیشتر مردانی که دیابت دارند، سطح تستوسترون پائینی هم دارند.

برعکس آن هم ممکن است اتفاق بیافتد: سطح تستوسترون پائین می‌تواند حساسیت به انسولین را کاهش دهد و منجر به کوچک شدن عضله گردد، و در نتیجه بیماری دیابت پیشرفت می کند. به دلیل اینکه دیابت به ویژه دیابت بزرگسالان، به تدریج در کشورهای توسعه یافته در حال رشد است، شیوع کم کاری بیضه مربوط به دیابت نیز احتمالا در سال های آینده افزایش می‌یابد. هم اکنون رشد وضعیتی که آن را سندرم متابولیک می‌نامند و یک وضعیت قبل از دیابتی است، در میان مردان با سطوح تستوسترون پائین، مشهود است. در حقیقت، یکی از نشانه های آشکار هردو  بیماری، کاهش سطح تستوسترون و افزایش چربی دورشکم است.

 

بسیاری از خانم ها دوست دارند برای زیبایی چشم های خود از مژه مصنوعی استفاده کنند اما به راستی خطرات استفاده از این محصول چیست؟

– رساندن آسیب به مژه طبیعی فرد

نصب مکرر و طولانی مدت مژه مصنوعی و سپس برداشتن آن از روی چشم، به مژه های اصلی فرد آسیب می رساند.

همانطور که می دانید برای نصب مژه مصنوعی، از نوعی چسب مخصوص استفاده می شود که باید به موازات ریشه مژه اصلی بر روی پلک بالایی مالیده شود تا مژه مصنوعی بر روی آن قرار گیرد.

اگر فرد دقت نکند، ممکن است مقداری از این چسب بر روی مژه اصلی ریخته شود و در هنگام برداشتن، تعدادی از مژه های اصلی هم کنده شوند.

اگر نصب مژه مصنوعی به طور مکرر انجام گیرد، فرصت جبران و رشد مجدد را به مژه های اصلی فرد نمی دهد و در نتیجه فرد به مرور زمان، به مژه های خود آسیب زده و تعداد آنها کم می شود.

۲- التهاب و عفونت چشم

مواد شیمیایی موجود در چسب مژه مصنوعی در برخی افراد ایجاد حساسیت می کند، حتی ممکن است در اثر چند بار استفاده مداوم از مژه مصنوعی، مکان مناسبی برای رشد باکتری های مضر بر روی چشم ایجاد شود و چشم دچار عفونت گردد.

همچنین مالیدن ریمل چشم بر روی مژه هایی که به باکتری آلوده شده است، برای افراد دیگر هم می تواند مضر باشد. البته این کار بیشتر در آرایشگاه های زنانه انجام می گیرد که یک ریمل و خط چشم را برای افراد متعددی استفاده می کنند و باکتری را از یک فرد به فرد دیگر انتقال می دهند.

۳- تاری دید

یکی از خطراتی که در کمین افراد استفاده‌کننده از مژه مصنوعی می باشد، تاری دید و یا حتی کور شدن دائمی در اثر ریختن چسب مژه مصنوعی به داخل چشم فرد است. لذا افراد باید هنگام استفاده از چسب مژه مصنوعی خیلی دقت کنند.

لزوم این دقت زمانی بیشتر بیشتر می شود که فرد استفاده‌کننده از مژه مصنوعی، از لنز هم استفاده کند. در این صورت به محض احساس سوزش در چشم، باید بلافاصله لنز را از چشم درآورد و مژه مصنوعی را نیز برداشت و چشم ها را شست، زیرا استفاده غلط از مژه مصنوعی در حین نصب آن، می تواند صدمات جبران ناپذیری را به بینایی فرد وارد کند.

هشدار

دقت داشته باشید که مژه مصنوعی هم تاریخ مصرف دارد. اگر بیش از این تاریخ مصرف شود و یا حد مشخص شده برای نصب روی پلک چشم را رعایت نکنیم، به چشمان خود آسیب خواهیم رساند.

 

توت فرنگی و تمشک آبی حاوی مقادیر زیادی از ترکیبات طبیعی موسوم به فلاونوئیدها هستند.

کارشناسان تغذیه و سلامت در یک مطالعه جدید دریافتند که مصرف توت فرنگی و تمشک آبی خطر حمله قلبی را در زنان کاهش می دهد.

این کارشناسان در مقاله جدیدی که در مجله انجمن قلب آمریکا موسوم به «گردش خون» منتشر شده یادآور شدند: مصرف سه نوبت یا بیشتر در هفته از این میوه ها خطر بروز حمله قلبی را تا یک سوم در زنان کاهش می دهد.

توت فرنگی و تمشک آبی حاوی مقادیر زیادی از ترکیبات طبیعی موسوم به فلاونوئیدها هستند که در انگور و توت سیاه نیز یافت می شوند. گروه خاصی از این فلاونوئیدها که آنتوسیانین نام دارند می توانند به باز شدن عروق و سرخرگ ها کمک کنند و مزایای قابل توجهی برای قلب و عروق دارند.

دکتر اریک ریم کارشناس ارشد و استادیار دانشکده بهداشت عمومی هاروارد در این باره اظهار داشت: توت فرنگی و تمشک آبی از مواد خوراکی هستند که زنان می توانند آنها را به راحتی به رژیم غذایی هفتگی خود بیافزایند و از مزایای فوق العاده آن بهره مند شوند. با این تغییر ساده در رژیم غذایی می توان در جهت تلاش برای پیشگیری از مشکلات قلبی و عروقی در زنان گام مهمی برداشت.

 

 

 

زگیل‌ها یکی از معضلات بهداشتی در همه جوامع هستند و درصد قابل توجهی از افراد را در برهه‌ای از زندگی و به نحوی گرفتار می‌کنند. از نظر تعریف، زگیل‌ها توده‌ها یا تومورهای خوش‌خیمی هستند که بر اثر تکثیر و تجمع ویروس‌های بخصوصی ـ موسوم به ویروس پاپیلوم انسانی یا ویروس HPV ـ به وجود می‌آیند و نقاط گسترده‌ای از بدن را مثل پوست دست‌ها و پاها، پوست و مخاط نواحی تناسلی و مخاط دهان و بینی و حنجره گرفتار می‌کنند.

این ویروس لایه سنگفرشی یا بالاترین لایه سطح پوست را گرفتار می‌کند و پس از جایگزینی در این بخش از پوست به تکثیر و گسترش می‌پردازد. تا به حال نزدیک به ۸۰ گونه متفاوت از این ویروس شناسایی شده و در هر منطقه از بدن گونه‌های متفاوتی از این ویروس فعالیت می‌کنند.

زگیل در هر سنی ممکن است بروز کند؛ ولی در دوره شیرخوارگی و اوایل کودکی میزان بروز آن زیاد نیست. در سنین کودکی و دوران تحصیل، زگیل‌ها بیشتر شایع هستند و حداکثر میزان ابتلا در زمان بلوغ و ابتدای دوران بزرگسالی است. در دهه دوم زندگی میزان بروز آنها بسرعت کاهش می‌یابد و در سنین بالاتر نیز بتدریج کمتر می‌شوند. متاسفانه آمار نشان می‌دهد در دهه‌های اخیر، شیوع این بیماری افزایش قابل‌توجهی داشته و بین ۳ تا ۲۰ درصد کودکان در سنین مدرسه به این مشکل مبتلا بوده و در کل جامعه ۱۶ تا ۱۰۶ نفر در بین هر صد هزار نفر زگیل دارند. ضمن این که این بیماری در زنان کمی شایع‌تر از مردان است.

زگیل چگونه منتقل می‌شود

دوره نهفتگی و استقرار زگیل بین چند هفته تا حدود یک سال است. زگیل‌ها از چند راه عمده منتقل می‌شوند:

ـ زگیل‌های کف پا از راه استخرها یا تماس با کف حمام، توالت یا کناره استخرها منتقل می‌شوند.

ـ زگیل‌های شایع دست‌ها و اطراف ناخن‌های کودکان به طور عمده بر اثر مکیدن انگشتان یا جویدن و کندن ناخن و پوست اطراف آن منتقل می‌شوند.

ـ تراشیدن صورت باعث انتقال و انتشار این عفونت در صورت می‌شود.

ـ تماس شغلی با گوشت، مرغ و ماکیان و ماهی باعث افزایش بروز زگیل‌های دست‌ها می‌شود.

ـ زگیل‌های تناسلی به شدت عفونت‌زا و مسری هستند. البته احتمال ابتلای نواحی تناسلی به زگیل به روش‌هایی غیر از تماس جنسی بسیار کم و نامحتمل است و ارتباط دادن این ضایعه‌ها به استفاده از توالت‌های غیربهداشتی یا تماس با فردی در محیط زندگی که زگیل دست یا پا داشته است، امری بشدت نامحتمل و در حد افسانه‌پردازی تلقی می‌شود و زوج‌ها باید حساسیت بسیار زیادی در مورد نحوه ایجاد این زگیل‌ها در همسر خود داشته و به آن دقت و حساسیت فوق‌العاده داشته باشند. احتمال گرفتاری زنان به زگیل تناسلی بیش از مردان است و این آلودگی می‌تواند عواقب شدیدی در زنان به وجود آورد.

ـ نوع نادری از انتقال ویروس بر اثر استفاده از وسایل معاینه داخلی بانوان یا وسایل آلوده به این ویروس‌ها در محیط‌های درمانی به وجود می‌آید.

ـ احتمال انتقال زگیل از مادر مبتلا به زگیل تناسلی به جنین وجود دارد و بعضی از این زگیل‌ها ممکن است سطوح مخاطی حنجره یا مسیر تنفسی نوزاد را درگیر کنند.

ـ استفاده از حمام و وان مشترک در انتقال زگیل دست و پا موثر است.

علائم بالینی

از نظر علائم بالینی زگیل‌ها انواع مختلفی دارند:

ـ زگیل‌های شایع حدود یک میلی‌متر تا یک سانتی‌متر قطر دارند و بیش از همه در پشت دست‌ها و انگشتان و گاهی نیز در کودکان روی زانوها دیده می‌شوند. اینها برجستگی‌های گوشتی با سطوحی برجسته هستند که ممکن است تا ماه‌ها یا سال‌ها بدون تغییر باقی بمانند یا ناگهان بزرگ و زیاد شوند.

ـ این ضایعه‌های پوستی معمولا درد ندارد، ولی گاهی در کف دست یا پا یا کناره ناخن‌ها دردناک می‌شود. در کناره پلک‌ها این نوع زگیل می‌تواند التهاب قرنیه یا ملتحمه ایجاد کند.

ـ در یک درصد موارد ممکن است زگیل شایع ناحیه تناسلی مردان را درگیر سازد که ظاهر و شکل مجزایی از زگیل تناسلی‌ دارد و افتراق آن از زگیل تناسلی از سوی پزشک متخصص و مجرب امکان‌پذیر است. زگیل‌های شایع در ۶۵ درصد موارد طی زمانی حدود دو سال خود به خود بهبود می‌یابند و این بهبود در مردان سریع‌تر از زنان است. با از بین رفتن این ضایعه‌ها، علامت یا تغییر رنگی از آنها باقی نمی‌ماند. احتمال ایجاد تغییرات بدخیمی در این نوع زگیل بسیار نادر است.

ـ زگیل‌های کف پا در ابتدا به شکل برجستگی‌هایی کوچک، براق و گرد با سطحی خشن ظاهر می‌شوند که اندازه‌ای از سر سوزن تا چند سانتی‌متر دارند و در حین راه رفتن دردناکند؛ ولی گاهی نیز دردی ندارند. بیشتر اوقات این ضایعه‌ها با میخچه اشتباه گرفته می‌شوند؛ ولی وجود نقاط سیاه‌رنگ روی سطح زگیل‌ها و دردناک بودن آنها در زمان راه رفتن و ایجاد فشار بر آنها و انتشار این ضایعه‌ها روی کف و پاشنه پا می‌تواند آ‌نها را از میخچه متمایز کند.

ـ زگیل‌های مسطح، سطحی صاف یا کمی برجسته دارند و به رنگ پوست یا زردرنگ هستند و شکلی گرد یا چند ضلعی دارند و اندازه‌شان بین یک تا پنج میلی‌متر است. این نوع زگیل بیشتر روی صورت، پشت دست‌ها و جلوی ساق پاها دیده می‌شود. تعداد این زگیل‌ها می‌تواند از چند تا چندصد عدد متفاوت باشد. بهبود خودبه‌خود این نوع زگیل شایع است و معمولا همراه سرخی، خارش و بروز علائم التهابی روی سطح آنهاست.

ـ زگیل‌های نخی شکل یا انگشتی شکل، بلند و باریک و در مردان و بویژه در ناحیه گردن و صورت شایع هستند و با اصلاح کردن صورت تعدادشان بیشتر می‌شود. گاهی نیز روی دست‌ها و پاها بروز می‌کنند.

ـ زگیل‌های تناسلی به شکل برجستگی‌هایی نرم، صورتی رنگ، بلند و گاهی نخی شکل یا پایه‌دار و مرطوب روی سطح خارجی اندام تناسلی مردان و سطح خارجی یا داخلی اندام تناسلی زنان بروز می‌کنند. گاهی این ضایعه‌ها به هم متصل شده و توده‌های بزرگ یا بسیار بزرگ به وجود می‌آورند که برخلاف دردناک نبودن مشکلات فراوانی را به همراه دارند. مشکلاتی مانند نبود شرایط نظافت این ناحیه و خطر بسیار بالای انتقال از راه تماس جنسی.

گاهی توده‌های زگیلی مجرای خروج ادرار را نیز درگیر می‌سازد و مشکلات ادراری به وجود می‌آورد. در بعضی موارد این ضایعه‌ها همراه دیگر عفونت‌های منتقل شونده از راه تماس جنسی مانند سوزاک، سیفیلیس و حتی ایدز هستند و به همین دلیل مبتلایان به زگیل تناسلی را باید از نظر وجود این بیماری‌ها نیز بررسی کرد و درمان مناسب آ‌نها را انجام داد. این نوع زگیل ممکن است از چند هفته تا چند ماه باقی بماند و در یک‌چهارم موارد نیز ضایعه‌ها عود می‌کنند و ممکن است حتی تا چند سال دوباره عود کنند. احتمال قوی دارد که موارد مزمن زگیل‌های تناسلی، به خصوص در زنان، با بدخیمی‌هایی مانند سرطان دهانه رحم و سرطان‌های ناحیه تناسلی ارتباط داشته باشند.

ـ زگیل قصابان در افرادی دیده می‌شود که با گوشت، ماهی و ماکیان سر و کار دارند و بر اثر تماس با گوشت آلوده به وجود می‌آید. بزرگ‌تر از زگیل‌های شایع بوده و شانس عود زیادی دارند و به درمان نیز مقاوم هستند.

برای درمان چه کنیم؟

درمان همه زگیل‌ها در همه موارد عملی و ضروری نیست. در بیشتر موارد زگیل شایع به شکل خودبه‌خودی و طی زمانی یک تا دو ساله از بین می‌رود. افراد مبتلا به زگیل کف پا باید از جوراب یا دمپایی‌های شخصی در همه اماکن بخصوص در استخرها و مناطق عمومی استفاده کنند. استفاده نکردن از حوله‌ها و تیغ‌ها و وسایل نظافت مشترک، توصیه به نجویدن ناخن‌ها یا پوست کناره آنها، شستن حمام‌ها و سرویس‌های بهداشتی پس از استفاده و استفاده از کاندوم در ارتباط جنسی، همگی از روش‌های موثر در جلوگیری و کنترل زگیل‌ها هستند. در درمان زگیل می‌توان از درمان موضعی با اسیدهای گوناگون مانند اسید سالیسیلیک و اسید لاکتیک یا چسب‌های حاوی این مواد استفاده کرد.

این درمان باید چند ماه ادامه یابد تا نتیجه‌بخش باشد. از درمان موضعی با دارویی به نام «پودوفیلین» نیز با شرایط بسیار خاص و تحت نظر پزشک متخصص می‌توان در زگیل‌های تناسلی استفاده کرد، ولی باید دوباره تأکید کرد که این درمان باید با شرایط خاص و تحت نظر مستقیم پزشک متخصص انجام شود و به هیچ وجه نباید خوددرمانی صورت گیرد.

درمان‌های موضعی جدیدی نیز وجود دارند که براساس تحریک سیستم ایمنی فرد و بالا بردن قدرت ایمنی پوست در از بین بردن عفونت ویروسی عمل می‌کنند. از روش درمانی انجماد ضایعه‌ها یا آنچه تحت عنوان «فریز کردن» یا «کرایوتراپی» از آن یاد می‌شود نیز می‌توان در درمان انواع زگیل کمک گرفت. در موارد ایجاد ضایعات گل کلمی شکل، به خصوص در ناحیه تناسلی، می‌توان از روش‌هایی مانند جراحی، سوزاندن با دستگاه‌های الکتریکی یا لیزر یا پرتودرمانی بهره برد. برخی موارد مقاوم و عودکننده زگیل‌ها را می‌توان تحت نظر روان‌پزشک دارای تجربه با هیپنوتیزم یا روش‌های تلقینی درمان کرد.

دست آخر این که باید دوباره یادآوری کرد که بعضی گونه‌های ویروس‌های مولد زگیل مانند گونه ۶، ۱۶ و ۱۸ که زگیل ناحیه تناسلی ایجاد می‌کنند، ارتباط مستقیم و ثابت شده‌ای با بروز بدخیمی‌های دستگاه تناسلی، حنجره و دهان دارند و وجود این ضایعه‌ها را باید جدی گرفت و در اسرع وقت به درمان مناسب آنها پرداخت.

 

هنگامی که باردار هستید باید از فعالیت هایی که احتمال سقوط، افتادن یا ضربه خوردن به شکم را دارند، پرهیز کنید. در ضمن، ورزش ها یا سرگرمی هایی که در ارتفاع ۱۸۳۰ متری از سطح زمین انجام می شوند نیز بسیار خطرناک هستند و احتمال کمبود اکسیژن برای هر دوی مادر و جنین وجود دارد.

هنوز کارشناسان در مورد خطرات احتمالی افزایش دمای بدن در طول ورزش با یکدیگر به توافق نرسیده اند اما ورزش ها و سرگرمی هایی که در ادامه ذکر می کنیم کاملا برای زنان باردار خطرناک هستند و باید از آنها اجتناب کرد.

فعالیت های ممنوعه در دوران بارداری

وسایل بازی پارک های تفریحی: به هیچ عنوان نباید در دوران بارداری سوار وسایل بازی و ماشین های شهربازی و پارک های تفریحی شد. این وسایل احتمال فرود ناگهانی، ضربه و تکان های شدید دارند که برای جنین خطرناک است.

دوچرخه سواری: دوچرخه سواری برای خانم های بارداری که به طور تخصصی این ورزش را دنبال نمی کنند به هیچ وجه توصیه نمی شود. به دوچرخه سوارهای حرفه ای هم توصیه می شود تا پیش از ورود به سه ماهه دوم خود این ورزش را به طور موقت کنار بگذارند.

ورش های تماسی: فوتبال، بسکتبال و هاکی جزو ورزش های پرخطر و پر تنش هستند و احتمال ضربه دیدن شکم با توپ یا برخورد دو بازیکن با هم در آنها بسیار بالاست. حتی احتمال زمین خوردن نیز دارند. به هیچ وجه در دوران بارداری سراغ این ورزش ها نروید.

اسکی در سراشیبی: اسکی به دلیل خطر سقوط و پرت شدن در سراشیبی ها جزو ورزش های ممنوعه دوران بارداری است. اگر خیلی  به اسکی علاقه دارید، بهتر است سطوح صاف یا شیب های بسیار کم را انتخاب کنید و توجه داشته باشید ممکن است به دلیل شکم بزرگ خود نتوانید به درستی تعادل خود را حفظ کنید. از اسکی کردن در کوه هایی با ارتفاع بیشتر از ۱۸۳۰ متر خودداری کنید زیرا احتمال کمبود اکسیژن برای خود و فرزند شما وجود دارد.

ژیمناستیک: ژیمناستیک نیز خطر افتادن و ضربه دیدن شکم را دارد.

اسب سواری: حتی اگر سوارکار ماهری هستید نیز ارزش تحمل خطر افتادن را ندارد.

جکوزی و سونا: نشستن در جکوزی یا سونای آب گرم برای نوزاد بسیار خطر دارد زیرا گرمای زیاد باعث ایجاد مشکلات تنفسی در جنین می شود.

دویدن: اگر پیش از بارداری خود به طور حرفه ای ورزش دو را انجام نمی داده اید، اکنون زمان انجام این ورزش نیست. البته دویدن های آرام خیلی اشکالی ندارد. هنگامی که خطر سقط جنین افزایش می یابد، باید با احتیاط بسیاری بدوید. باید از گرم شدن بیش از حد بدن خود نیز جلوگیری کنید و آب زیادی بنوشید تا آب از دست رفته در نتیجه عرق را جایگزین کنید.

غواصی: به هیچ عنوان نباید در دوران بارداری غواصی کرد. حباب های آب می توانند وارد جریان خون شوند و برای مادر و جنین خطرناک است.

موج سواری: احتمال ضربه دیدن شکم و افتادن مادر بالاست و برای هر دو جنین و مادر بسیار خطرناک است.

تنیس: اگر پیش از بارداری تنیس بازی می کردید، پس از آن نیز می توانید خیلی آرام و با احتیاط بازی کنید. البته ممکن است در حفظ تعادل و ایستادن های ناگهانی دچار مشکل شوید و باید حواستان به قدم هایی که بر می دارید، باشد. با ورود به سه ماهه دوم و سوم به دلیل بزرگ شدن شکم، انجام این ورزش بسیار سخت می شود.

اسکی روی آب: این ورزش نیز چون احتمال افتادن و ضربه دیدن دارد نباید در دوران بارداری انجام شود.

اگر پیش از بارداری خود خیلی فعال بوده اید و برایتان سخت است یک جا بند شوید، سعی کنید ورزش های مفید دوران بارداری را انجام دهید. البته اصولا باید پس از سه ماهه نخست بارداری فعالیت های سنگین را تا حد امکان کاهش داد.

اگر پس از ورزش ها یا سرگرمی های ذکر شده موارد زیر را مشاهده کردید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:

•    خونریزی واژینال
•    تنگی نفس
•    سرگیجه یا از هوش رفتن
•    سردرد
•    درد قفسه سینه
•    ضعف عضلانی
•    گرفتگی یا تورم ماهیچه پشت ساق پا (که می تواند نشانه لخته شدن خون باشد)
•    کاهش حرکات جنین
•    ترشح واژن

 

منبع:سیمرغ

 

خیلی‌ها تصور می‌کنند که لاغری و خوش اندامی در گرو نخوردن و رژیم‌های سخت است. اما باید بدانید خداوند مواد غذایی متنوعی آفریده است که به لاغری کمک می‌کنند : ماهی آزاد، چای یا برخی از میوه‌ها خواص لاغری دارند.

شاخص گلیسمی : صفر!

 

منبع:سیمرغ