پزشکي و سلامت

شما به عنوان یک مادر باردار حتماً تا بحال در مورد زایمانو نحوه انجام آن فکر کرده اید، حتماً از خود پرسیده اید که باید کجا و چگونه زایمان کنم ؟ کدام روش زایمان برای من مناسب تر است؟ باید بدانیم که زایمان یک امر فیزیولوژیک و کاملاً طبیعی است که براساس پاره ای فعالیتها و تغییرات منظم طبیعی که خود به خود انجام می شود شروع می گردد که پرداختن به ماحصل آن خارج از حوصله و وقت شما است.

با این وجود نکات حائز اهمیتی برای مادران در مورد زایمان ایمن وجود دارد که باید از آنها مطلع باشند.

زایمان طبیعی :

همانطور که گفته شد زایمان یک امر طبیعی است، اما با این وجود در تمام خانم های باردار روند زایمان یکسان نمی باشد، چرا که عوامل متعددی از جمله عوامل ذاتی و اکتسابی مانند برخی از بیماریها می تواند سیر حاملگی را تغییر داده و باعث شوند . زایمان به صورت غیرطبیعی انجام شود.

خوشبختانه با مراقبتهای دوران بارداری می توان بسیاری از موارد خطرناک برای مادر و جنین را تشخیص داد و به موقع برای حفظ سلامت مادر و جنین اقدام نمود.

شایان ذکر است که تنها درصد معدودی از زایمانها منجر به زایمان غیرطبیعی می شوند و اکثر خانمها می توانند یک زایمان طبیعی داشته باشند.

مدت بستری شدن و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است و مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند زودتر به خانواده خود ملحق می شوند.

حجم خونی که مادر طی زایمان طبیعی از دست می دهد تقریباً نصف یک عمل سزارین است لذا خطر خونریزی و کم خونی، در یک زایمان طبیعی خیلی کمتر از زایمان به طریق سزارین می باشد.

خطرات و ریسک بیهوشی برای زایمان طبیعی وجود ندارد، درحالیکه برای مادرانی که به روش سزارین زایمان می نمایند این خطرات اجتناب ناپذیر است .

از نظر اقتصادی زایمان طبیعی به نفع مادر، بیمارستان و جامعه می باشد.

درصد ابتلاء به عفونت در بین مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است که زایمان طبیعی نموده اند.

مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند در دادن آغوز به نوزاد خود موفق تر هستند چرا که خوردن آغوز یا کلستروم به عنوان اولین واکسن برای کودک منافع بسیاری دارد.

مادرانی که زایمان طبیعی نموده اند در امر شیردهی به نوزاد خود موفق تر از مادرانی می باشند که بطریقه سزارین نوزاد خود را بدنیا آورده اند.

پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزشهای مناسب ، به مراتب سریعتر از زمانی که سزارین می شوند، می توانند تناسب اندام خود را بدست آورند.

بطور متوسط مدت اقامت مادران سزارینی در بیمارستان دو برابرو نیم مادرانی است که زایمان طبیعی داشته اند .

بعضی از خانمها دوست دارند در طول مدت زایمان خود کاملاً هوشیار بوده و بطور کامل در جریان روند زایمان قرار گیرند. درمدت انجام عمل سزارین ممکن است از بیهوشی عمومی استفاده شود ، در نتیجه تماس اولیه نوزاد با مادر و شروع شیردهی به نوزاد به تاخیر می افتد.

فیلم زایمان طبیعی

به شما مادر عزیز توصیه می کنیم زایمان طبیعی )

ترس و هراس بی مورد از زایمان را از خود دور کنید .

به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد حاملگی و زایمان و حل مشکلات خود به افراد مجرب و آموزش دیده در مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنید . آنها قادر خواهند بود شما را راهنمائی کنند.

برای اطمینان از سیر طبیعی حاملگی و تامین سلامتی خود و نوزادتان حتماً بطور مستمر در دوران بارداری به مراکز بهداشتی درمانی ، ماما و یا پزشک مراجعه و به توصیه های بهداشتی آنان، عمل نمائید.

انجام معاینه داخلی ( توسط پزشک ) در سه ماهه آخر دوران بارداری می تواند به آنها کمک کند تا درمورد نحوه زایمان شما آسانتر تصمیم بگیرند.

رعایت برنامه تنظیم خانواده و فاصله گذاری مناسب بین حاملگیها از نکات حائز اهمیتی است که می تواند در داشتن زایمان ایمن موثر باشد.

استفاده از تکنیکهای پیشرفته مانند سونوگرافی برای ارزیابی وضعیت جنینی و مادر گاهی ضروری است لذا طبق توصیه پزشک حتماً آنرا انجام دهد.

به پزشک یا مامای خود اعتماد کنید و به او اجازه دهید در مورد نحوه زایمان شما تصمیم بگیرد . هرگز به دلیل ترس از درد زایمان که یک امر طبیعی است . سزارین را به زایمان طبیعی ترجیح ندهید.

بخاطر داشته باشید در صورتی باید زایمان شما بوسیله سزارین انجام شود که امکان زایمان طبیعی برایتان وجود نداشته باشد.

زایمان به روش سزارین

 به نقل از مجله پزشکی مادر

برای نمایش ادامه این مطلب باید عضو شوید !

نام کاربری :
رمز عبور :
تکرار رمز :
ایمیل :
نام اصلی :
کد امنیتی : *

اگر قبلا ثبت نام کردید میتوانید از فرم زیر وارد شوید و مطلب رو مشاهده نمایید !

گوجه فرنگی یکی از بهترین گزینه ها برای حفظ زیبایی است. گوجه فرنگی می تواند برای درخشان کردن پوست استفاده شود وهمچنین از بسیاری از مشکلات پوستی نظیر آکنه و جوش جلوگیری می کند.

.  یک قاشق غذاخوری آب گوجه فرنگی به همراه چهار قطره آب لیو می تواند برای بستن منافذ باز استفاده شود.

۲٫ روزانه از تکه های گوجه فرنگی بر روی صورت استفاده کنید تا از آکنه خداحافظی کنید.

۳٫ گوجه فرنگی را به همراه دانه هایش با آواکادو (بدون هسته) مانند خمیر درست کنید و به صورت بزنید تا به طور طبیعی صورت خود را پاک سازی کنید.بعد از ۲۰ دقیقه بشویید.

۴٫ ماست را با گوجه فرنگی مخلوط کنید تا مانند یک پوره نرم در آید سپس به عنوان یک خنک کننده برای زیربغل، صورت و گردن استفاده کنید ، بعد از ۱۰ دقیقه بشویید.

۵٫ قبل از خواب با استفاده مرتب از آب گوجه فرنگی به همراه آب خیار ، با عمل بستن منافذ ، پوست چرب را درمان کنید.

۶٫ با ساییدن نیمی از گوجه فرنگی به صورت حرکت دورانی روی پوست به مدت ۱۵ دقیقه، از شر جوش های صورت رها خواهید شد.

۷٫ گوجه فرنگی له شده را با کمی عسل مخلوط کنید وبه گزارش نیک صالحی در طول شب بر روی پوست نگه دارید تا در کل روز صورتتان تازه و درخشان دیده شود.

۸٫ گوجه فرنگی را با شیر مخلوط کنید و و دوبار در روز بنوشید. در طی چند هفته پوست شما به طور طبیعی درخشان می شود.

۹٫ دانه های ذرت را با گوجه فرنگی له کنید تا مخلوطی دانه شکل به دست آورید، آن را برای لایه برداری سلول های مرده پوست استفاده کنید تا صورت گرفته و تار شما باز شود.

۱۰٫ در مواقعی که پوست شما بر اثر بخار یا آشپزی دچار سوختگی شده باشد دوغ به همراه آب گوجه فرنگی می تواند استفاده شود.

۱۱٫ برای لک های سیاه پوست می توانید ذرات شکر را روی آن ناحیه بریزید و به گزارش نیک صالحی سپس با نیمی از گوجه فرنگی روی آن بسایید و تفاوت را نگاه کنید.

۱۲٫ اگر احساس خستگی می کنید می توانید با له کردن ۹۰۰ گرم گوجه فرنگی و استفاده آن در کل بدن ، حمام گوجه فرنگی بگیرید.

۱۳٫ برای داشتن انگشتان پا نرم و زیبا می توانید گوجه فرنگی را خرد کرده هر انگشت را با آن به شکل کلاه به مدت ۱ ساعت بپوشانید. اگر این کار را هر روز انجام دهید ، پاهایتان بسیار زیبا خواهد شد.

دکتر محسن نراقی گفت: متأسفانه آمار دقیقی از عوارض جسمی، روانی، اقتصادی و اجتماعی جراحی‌های بینی در کشور وجود ندارد ولی آنچه مسلم است این قبیل جراحی‌ها که در بسیاری موارد بی‌مورد صورت می‌گیرند هزینه‌های مالی و معنوی سنگینی را به جامعه تحمیل می‌کنند.

البته در سالهای اخیر با اطلاع رسانی‌های صورت گرفته، آگاهی مردم تا حدی در این زمینه بالا رفته ولی هنوز در جامعه ما جراحی زیبایی بینی بیش از حد نیاز انجام می‌شود و شاید ۵۰ درصد مراجعان برای درخواست جراحی بینی نیازی به این عمل نداشته باشند.

منبع: ایسنا

مواد غذایی که ممکن است در شیرخوار زیر یک سال ایجاد حساسیت کنند:

– شیر گاو (در تهیه فرنی، جوشاندن شیر مقدار مواد آلرژن موجود در شیر را کمتر می کند)

– سفیده تخم مرغ

– انواع توت، کیوی، آلبالو، گیلاس و خربزه

– بادام زمینی

مواد غذایی که در دوره شیرخواری مجاز نیست و ممکن است باعث خفگی شیرخوار شود:

– دانه کشمش

– دانه انگور

– ذرت

– تکه های سوسیس

– آجیل

– تکه های سفت و خام سبزی ها مثل هویج و …

– تکه های گوشت

مواد غذایی که ممکن است مشکلات دیگری ایجاد نمایند:

– قهوه یا چای پررنگ: سبب بی قراری کودک می شود.

– عسل: باعث مسمومیت می شود (بوتولیسم) ولی استفاده از عسل پاستوریزه اشکالی ندارد.

به طور کلی تا پیش از پایان یک سالگی مصرف مواد زیر برای کودک توصیه نمی شود:

عسل غیر پاستوریزه، شیر پاستوریزه، پنیر، سفیده تخم مرغ، شکلات، میگو، بادام زمینی، فلفل و ادویه جات، ترشی ها، نمک، نوشابه های گازدار، آب میوه های صنعتی، از میوه ها خربزه، کیوی، انواع توت (توت سفید، توت فرنگی، شاه توت، تمشک)، آلبالو، گیلاس، از حبوبات لپه و نخود، از گروه سبزی ها اسفناج و کلم.

در تهیه غذای کمکی، ارجحیت با غذای خانگی است یا غذای کمکی تجاری؟

غذای کمکی خانگی که در خانه تهیه می شود بر آنچه که به صورت تجاری و در قوطی های آماده در دسترس خانواده ها قرار می گیرد ارجحیت دارد زیرا اگر چه غذاهای کمکی تجاری مزایایی دارند از جمله:

– تا زمانی که در قوطی باز نشده است تمیز و بهداشتی هستند.

– تهیه کردنشان آسان است.

– بیشتر کودکان طعم آنها را دوست دارند.

– بعضی از آنها نیز مخلوط بسیار خوبی از مواد مغذی هستند.

ولی مضراتی نیز دارند که به آنها اشاره می شود:

– خیلی گران هستند و در مقایسه با هزینه غذای کمکی که در خانه تهیه می شود قابل مقایسه نیستند.

– ممکن است در آب سرد نجوشیده حل شوند لذا در مناطقی که آب آلوده است احتمال بیماری زیاد تر خواهد شد.

– اکثر اوقات برای نگهداری آنها موادی اضافه می کنند که برای شیر خوار مناسب نیست.

– نحوه نگهداری آنها در کشتی، گمرک، انبارهاو مغازه ها نامعلوم است.

– طعم آن با طعم غذاهای خانواده متفاوت است و در سفره هیچ خانواده ­ای غذای کمکی تجاری دیده نمی شود.

داشتن صورت و اندامی زیبا مستلزم تغذیه سالم است. برخی از بهترین راه حل های زیبایی، استفاده ازمواد غذایی ساده ای است که در آشپزخانه یا مغازه های عطاری یافت می شود. مهم ترین نکته درباره غذاهای طبیعی این است که این غذاها فاقد مواد نگهدارنده، شیمیایی یا اسانس هایی است که در بسیاری از محصولات تجاری وجود دارد. می توان از این مواد غذایی طبیعی برای معالجه به صورت طبیعی استفاده کرد و البته این مواد غذایی راهی سریع برای رسیدن به زیبایی در خانه هم هستند.

یک قاشق سوپ خوری عسل را با یک قاشق چای خوری آب رقیق کنید. ۱۰ دقیقه آن را در مایکروفر حرارت دهید. بعد از سرد شدن، آن را روی لب هایتان بمالید و تا ۱۰ دقیقه بگذارید بماند.

به عکس زیر نگاه کنید. اگر نگاه کردن به این عکس باعث می شود که پوستتان خارش بگیرد، بدنتان مور مور شود و موهایتان درد بگیرد، ممکن است شما از بیماری ترایپوفوبیا رنج ببرید!

ترایپوفوبیا ترس از سوراخ های کوچک و غیرمتقارنی است که ممکن است به طور طبیعی یا مصنوعی به وجود آمده باشند. ترایپفوبیا از ترکیب کلمه ی یونانی تراپیو به معنی سوراخ کردن و کلمه ی فوبیا به معنی ترس شدید و بیمار گونه ساخته شده است. ترایپوفوبیک ها می گویند هنگام دیدن سوراخ های کوچک دچار اضطراب می شوند، تهوع و بی خوابی می گیرند و بدنشان به خارش می افتد.

هزاران نفر از سراسر دنیا ادعا می کنند که به این بیماری مبتلا هستند ولی تاکنون ترایپوفوبیا به طور رسمی به عنوان یک فوبیا شناخته نشده است. فوبیا، ترس شدید و بیمارگونه ای است که در زندگی فرد ایجاد اختلال می کند. بر خلاف ترس معمولی که زودگذر است و هنگام مواجهه با خطر اتفاق می افتد، فوبیا بیشتر ترس از قرار گرفتن در یک موقعیت است.

بسیاری از مردم حتی نام ترایپوفوبیا را هم نشنیده اند. خیلی از روانشناسان فکر می کنند که ترایپوفوبیا ساختگی است و وقتی کسی درباره ی این موضوع مطلبی می خواند و عکسی می بیند، به طور ناخودآگاه این ترس در ذهن او القا می شود. همانطور که شما هنگام دیدن فیلم کمدی با چند نفر دیگر نسبت به زمانی که تنهایی فیلم می بینید بیشتر می خندید، وقتی هم می بینید این همه آدم دچار این بیماری هستند و درباره ی تجربیاتشان چندین صفحه مطلب نوشته اند، به طور ناخودآگاه شما هم دچار ترایپوفوبیا می شوید. بیشتر کسانی که ادعا می کنند به این بیماری مبتلا هستند، می گویند قبل از این که وارد سایت های مربوطه بشوند و نظرات دیگران را بخوانند اصلا خبر نداشتند که این بیماری را داشته اند!

اینترنت هم نقش بسیار زیادی در شیوع ترایپوفوبیا دارد. تعداد مبتلایان به ترایپوفوبیا بعد از ساخته شدن صفحه ی فیسبوک آن چندین برابر شده است. ماسای اندروز، کسی که صفحه ی فیسبوک و بسیاری از سایت های ترایپوفوبیا را ساخته است، می گوید نه تنها این بیماری واقعی است بلکه به اندازه ی ترس از ارتفاع و ترس از عنکبوت جدی هم هست!
انگار مسئولان ویکی پدیا هم با نظر روانشناسان موافقند و نمی گذارند صفحه ای به نام تراپیوفوبیا در ویکی پدیا وجود داشته باشد. تاکنون هر صفحه ای که درباره ی این مسئله ساخته شده است، به دلایل مختلفی از ویکی پدیا حذف شده است. به گفته ی مسئولین ویکی پدیا ترایپوفوبیا یک بیماری ساختگی است و نیازی نیست ویکی پدیا به شیوع آن کمکی بکند. در جای دیگری هم گفته اند که ویکی پدیا جای چیزهایی که یک روزه ساخته شده اند نیست! مطمئنا صفحه ی کنونی هم چند وقت دیگر حذف خواهد شد.
البته این هزاران هزار نفر زیاد با نظرات روانشناسان موافق نیستند. آن ها می گویند که ترایپوفوبیا واقعی است ولی جامعه ی علمی به دلایلی نمی خواهد وجود آن را تایید کند. خیلی از آن ها فکر می کنند که ترایپوفوبیا ریشه ی هایلوفوبیا یعنی ترس از اشیای چوبی و درختان است! ترایپوفوبیک ها خواستار انجام آزمایشات بیشتر در این زمینه و وارد شدن نام ترایپوفوبیا به دیکشنری های معتبر هستند ولی تاکنون کسی درخواست آن ها را جدی نگرفته است و به احتمال زیاد در آینده هم کسی درخواستشان را جدی نخواهد گرفت.
تعداد تراپیوفوبیک ها هر روز در حال افزایش است. شما چطور؟ آیا شما هم ترایپوفوبیک هستید؟

بر اساس دستور العمل مرکز بین المللی پیشگیری و کنترل بیماری ها، همه افراد بزرگسال باید حداقل ۲.۵ ساعت در هفته ورزش و فعالیت فیزیکی داشته باشند. اما اغلب افراد به ویژه زنان از ورزش کردن سرباز می زنند.

عدم تحرک و فعالیت فیزیکی خطر ابتلا به مرگ زودرس، سکته مغزی، افسردگی، بیماری های قلبی، دیابت نوع دو و برخی سرطان ها را در بزرگسالان افزایش می دهد.

در برخی مطالعات مشاهده شده است که ورزش، خطر سرطان سینه را در زنان کاهش می دهد. بر اساس این تحقیقات ورزش در پیشگیری از سرطان سینه، به دو دلیل حائز اهمیت است. یکی اثرات فیزیکی مستقیم آن درپیشگیری از این بیماریست و دیگری اثر غیر مستقیم آن از طریق پیشگیری از افزایش وزن به ویژه در زنان یائسه است. افزایش وزن و ابتلا به چاقی یک عامل خطر در ابتلا به انواع سرطان ها می باشد.

بعد از یائسگی، فرم بدن زنان به دلیل عدم ترشح هورمون استروژن دستخوش تغییر می شود. به جز در کسانی که ورزش می کنند و مراقب رژیم غذایی خود هستند، در سایر زنان یائسه، چاقی به صورت چاقی شکمی (سیبی شکل) خواهد بود. چاقی سیبی شکل (مدل چاقی مردانه) در مقایسه با چاقی گلابی شکل (مدل چاقی زنانه) خطرناک تر است.

محققان توصیه می کنند زنان در سنین قبل از یائسگی و پس از آن به طور منظم و حداقل ۳ تا ۴ روز در هفته ورزش کنند.

یکی از معضلات دیگر زنان در دوران یائسگی کاهش توده استخوانی و افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان است، که ورزش احتمال این خطر را نیز کاهش داده و موجب حفظ توده استخوانی می شود.