بایگانی برچسب ها: مسائل جنسی

 

ستن لوله های رحم در خانمها یک روش جراحی است که باعث عقیم شدن خانمها می گردد. در این روش لوله های رحم بسته می شود و از انتقال تخمک به رحم جلوگیری می کند.

● روش جراحی بستن لوله های رحم
بستن لوله های رحم در خانمها یک عمل جراحی نسبتا ساده می باشد و این کار را می توان هم بااستفاده از بیهوشی عمومی و هم با استفاده از بی حسی موضعی انجام داد.
دو روش جراحی که امروزه بیشتر از آنها استفاده می شود عبارتند از: ۱) مینی لاپاراتومی و ۲) لاپاراسکوپی.

سایر روشهای جراحی برای بستن لوله های رحم شامل لاپاروتومی، کولپوتومی، کولدوسکوپی، هیستروسکوپی و هیسترکتومی می باشد. هر کدام از این روشها دارای معایب و مزایایی می باشند. شما می توانید با مشورت با پزشکتان بهترین روش را برای بستن لوله ها انتخاب نمایید.
در روش جراحی لاپاروسکوپی، شکم را با گاز دی اکسید کربن پر می کنند بطوریکه حفره شکم به صورت یک بادکنک از رحم و لوله های رحم جدا می شود. سپس جراح با ایجاد یک برش کوچک در زیر ناف، دستگاه لاپاروسکوپ را که شبیه یک تلسکوپ می باشد را از این سوراخ وارد بدن می کند. یک برش کوچک دیگر، درست در بالای خط رویش موهای عانه ایجاد می گردد تا از طریق آن دستگاهی که برای بریدن، دوختن یا سوزاندن لوله ها مورد استفاده قرار می گیرد وارد بدن شود. کل زمان جراحی حدود نیم ساعت طول خواهد کشید.
بعد از جراحی توصیه می شود که دو تا سه روز استراحت مطلق صورت پذیرد و به مدت یک هفته نیز فعالیتهای سبک انجام شود. فعالیت جنسی را می توان وقتی که خانم احساس راحتی می نماید (معمولا بعد از یک هفته) دوباره از سر گرفت. خانمهایی که جراحی آنها از طریق مهبل انجام می شود لازم است به مدت دو هفته چیزی را در داخل مهبل خود نکنند تا از بروز عفونت جلوگیری شود.

● مزایای بستن لوله های رحم
مزایای این روش عبارتنداز:
▪ جلوگیری دائمی از بارداری
▪ تاثیر سریع آن بعد از عمل جراحی
▪ عدم اختلال در فعالیت جنسی
▪ عدم نیاز به مراقبتهای روزانه
▪ ارزان بودن آن
● معایب بستن لوله های رحم
معایب این روش عبارتند از:
▪ از انتقال بیماریهای عفونی مقاربتی جلوگیری نمی کند
▪ نیاز به عمل جراحی دارد
▪ ممکن است نتوان دوباره لوله ها را باز نمود (در صورت پشیمانی از بستن لوله ها)
▪ نسبت به عمل بستن لوله ها در مردان (وازکتومی)، عمل مشکل تر و پیچیده تری می باشد.
● امکان حاملگی مجدد در صورت باز نمودن لوله ها
بست لوله های رحمی را معمولا به عنوان یک روش دائمی در جلوگیری از حاملگی در نظر می گیرند. با این حال در بعضی از موارد می توان دوباره اقدام به باز نمودن لوله رحم نمود، هرچند که این، روش مشکل و گران می باشد.

پرسش و پاسخ هایی در مورد بستن لوله های رحمی در زنان
۱٫ آیا بستن لوله های رحمی ، موجب توقف یا تغییر در خونریزی ماهیانه می شود ؟
خیر، بیشتر تحقیقات تغییری در الگوی خونریزی بعد از بستن لوله ها پیدا نکردند. به عنوان مثال، زنانیکه از روش قرصهای خوراکی پیشگیری از حاملگی استفاده می کردند نسبت به زنانیکه لوله هایشان را بسته بودند، در صورت قطع قرص خونریزی قاعدگی بیشتر داشتند. البته ناگفته نماند که با نزدیک شدن زن به زمان یائسگی معمولاً خونریزی ماهیانه نظم کمتری پیدا می کند.
۲٫ آیا زن با بستن لوله های رحمی میل جنسی اش را از دست می دهد ؟ آیا چاق می شود ؟
خیر، بعد از بستن لوله های رحمی نه تنها زن میل جنسی اش را از دست نمی دهد بلکه از آن لذت بیشتری هم می برد به دلیل اینکه دیگر نگرانی در مورد حاملگی مجدد ندارد. همچنین این جراحی بر وزن فرد اثر نگذاشته و افزایش وزن ایجاد نمی شود.
۳٫ آیا بستن لوله های رحمی را فقط برای زنان خاص باید پیشنهاد کرد ؟
خیر، قانونی جهت انجام یا عدم انجام بستن لوله ها برای افراد خاصی وجود ندارد و همچنین نباید انتخاب این روش بر فرد تحمیل گردد بلکه باید هر زنی خودش تصمیم بگیرد که آیا لوله هایش را ببندد یا خیر.
۴٫ آیا استفاده از بی هوشی عمومی نسبت به بی حسی موضعی ارجح است ؟
خیر،‌ بی حسی موضعی کم خطر تر از بیهوشی عمومی است و همچنین بعد از بی حسی موضعی زن احساس بهتری در مقایسه با بیهوشی عمومی دارد.
۵٫ آیا زنی که لوله هایش را بسته است در مورد حاملگی مجدد باید نگران باشد یا خیر ؟
بطور کلی خیر، بستن لوله ها در زن یکی از روشهای خیلی مؤثر و تقریباً دائمی است. اگرچه ۱۰۰ % مؤثر نیست لکن احتمال حاملگی بسیار پایین است. طبق تحقیقات احتمال بروز حاملگی بعد از بستن لوله ها ۵۰ مورد از هر ۱۰۰۰ زن طی یکسال بعد از عمل می باشد و بعد از یکسال احتمال حاملگی ناخواسته بسیار ناچیز است.
۶٫ حاملگی بعد از بستن لوله ها نادر است اما چرا در مواردی اتفاق می افتد ؟
اغلب اوقات به دلیل حامله بودن زن حین جراحی و یا برش اشتباهی محل دیگری به جای لوله های رحمی، رخ می دهد.
۷٫ اگر زنی بعد از بستن لوله ها تصمیم به داشتن بچه دیگری بگیرد،‌ آیا حاملگی بر خواهد گشت ؟
بطور کلی خیر، بستن لوله ها دائمی است و در صورت تمایل به بارداری مجدد باید روش دیگری را انتخاب نمایند. جراحی جهت بازگشت باروری گران و سخت می باشد و به ندرت موفقیت آمیز است و در صورت حاملگی خطر بروز حاملگی خارج رحم وجود دارد و بطور کلی می توان گفت بستن لوله ها غیر قابل برگشت است.
۸٫ آیا بستن لوله ها در زن نسبت به مرد (وازکتومی) ارجح است ؟
هر زن و شوهری باید هر دو روش را بررسی کنند و با شرایط خودشان بسنجند. هر دو روش خیلی مؤثر و بی خطر و دائمی اند و اگر هر دو روش برای هر دو فرد قابل قبول باشد، بهتر است وازکتومی انتخاب شود زیرا راحت تر و بی خطر تر و آسان تر و ارزانتر از بستن لوله ها در زن می باشد.
۹٫ آیا بستن لوله های رحمی در زن دردناک است ؟
زنهایی که بی حسی موضعی دریافت می کنند به جز در موارد نادر احساس درد ندارند ولیکن آنها در طی عمل هوشیارند و متوجه حرکت رحم و لوله های رحمی توسط پزشک می شوند که می تواند برای زن استرس ایجاد کند. در صورت ایجاد وحشت و یا درد برای زن و در دسترس بودن متخصص بیهوشی و تجهیزات مناسب بیهوشی عمومی انتخاب گردد. بعد از جراحی احساس درد و ضعف برای چندین روز یا حتی هفته وجود دارد اما فرد به زودی توانایی خود را به دست خواهد آورد.
۱۰٫ یک پزشک چگونه می تواند به مراجعه کننده جهت تصمیم گیری در مورد بستن لوله های رحمی کمک کند ؟
او می تواند یکسری اطلاعات در مورد کل روشهای پیشگیری بخصوصی در مورد بستن لوله های رحمی به مراجع ارائه دهد سپس به وی جهت تصمیم گیری در انتخاب این روشها کمک کند و در آخر نکاتی را که به مراجع ارائه شده جهت اطمینان از اینکه آیا مراجعه کننده متوجه شده است یا خیر، سوال نماید.
۱۱٫ آیا روش بستن لوله های رحمی خطر حاملگی خارج رحمی را افزایش می دهد ؟
خیر، کاملاً بر عکس. از آنجاییکه بستن لوله های رحمی احتمال حاملگی را کاهش می دهد بنابراین خطر حاملگی خارج رحم نیز کاهش می یابد و تقریباً نادر است (حدود ۶ نفر در هر ۱۰٫۰۰۰ زن در سال). اگر چه در صورت شکست این روش و ایجاد حاملگی ناخواسته، خطر وجود دارد و در صورت بروز می تواند حاملگی خارج از رحم تهدید کننده حیات و زندگی فرد باشد. بنابراین پزشک باید مادر را از احتمال حاملگی خارج رحمی آگاه کند.
۱۲٫ بستن لوله های رحمی در کجا می تواند انجام گیرد ؟
مینی لاپاراتومی می تواند در مراکز مامایی و جراحی که دارای تجهیزات موقت و ثابت باشد و جایی که تسهیلات زایمانی وجود دارد و در مراکز جراحی انجام گیرد. باید امکان انتقال زن به مراکز مجهزتر در صورت نیاز وجود داشته باشد. لاپاراسکوپی نیاز به مراکز مجهز جراحی و حضور متخصص بیهوشی دارد.
۱۳٫ روش بستن لوله های رحمی از طریق دهانه رحم (ترانس سرویکال) چیست ؟
این روش شامل روشهای جدید دسترسی به لوله های رحمی از طریق دهانه رحم است،‌ بدین صورت که Essure یک حلقه فنر مانند می باشد که توسط هیستروسکوپ از میان واژن به داخل رحم و از آنجا به داخل هر لوله رحمی برده می شود و باعث انسداد مسیر عبور اسپرم از طریق لوله ها می گردد. این وسیله هزینه بالایی دارد و گذاشتن آن دشوار است.

 

فهمیدن اینکه آیا یکی از همین مرد‌های اطرافتان، مرد زندگی شماست یا نه، کمی زمان می‌برد. پس با نشانه‌های یک مرد رویایی آشنا شوید و ببینید که چه کسی در اطرافتان این نشانه‌ها را در رفتار‌هایش بروز می‌دهد.

 

عدۀ ناچیزی از خانم ها و آقایان هستند که می دانند روابط جنسی به همان میزان که با جسم رابطه دارد با روح هم رابطه دارد.

خانمها بر خلاف تصور آقایان، چندین ارگاسم متوالی دارند. تحریک نقطه جی (G) و دخول یکی از این ارگاسم ها به شمار می آید نه کل آن، آقایان باید توجه کنند، خانمها پیش از ارگاسم جنسی نیاز به ارگاسم روحی و عاطفی دارند یعنی؛ مرد باید قبل از آمیزش با جملات و کلمات عاشقانه و محبت آمیز همسرش را برانگیخته نماید. با معاشقه و بازی با بدن همسرتان، وی را به ارگاسم نزدیک کنید و کیفیت و لذت سکس را افزایش ببخشید.

به جرات می توانم بگویم، روابط جنسی نقش بسزایی در جدایی های امروز دارد.

روابط جنسی بد و کیفیت پایین آن [ پس از ازدواج ] می تواند باعث بروز برخی از مشکلات روانی، عاطفی و رفتاری و فرجام ناخوشایندی برای زوجین به همراه داشته باشد. زن و شوهری که توافق جنسی در بینشان وجود داشته باشد حتی اگر عقاید و دیدگاه های مخالف نیز داشته باشند می توانند بدون اینکه در معرض تهدید خطر جدایی قرار بگیرند و بدون جنگ و اختلافی میانشان به وجود بیاید، باهم زندگی کنند، اما در محیطی که عشق و توافق جنسی وجود نداشته باشد کوچکترین اختلاف فکری زندگی را متزلزل می کند.

آرتیست زندگی و عشق، بایست در زمینه هایی مثل: تکنیک کار بدن و وابستگی آن با هیجانات و امیال اطلاعات جامع و کاملی داشته باشد. البته توجه داشته باشید، صرفا اطلاع از اعضا، اعصاب و غده های بدن و روابط متقابل انها کافی نیست، در عین حال باید به قوانین بازی های جنسی، عشق بازی، معاشقه و رابطه ی هوس و هیجانات جنسی آشنا بود.

متاسفانه، روابط جنسی امروز آقایان توام با بی اطلاعی ست. آنها روابط جنسی را فقط در قاب لذت نگاه می کنند. عدۀ ناچیزی از خانم ها و آقایان هستند که می دانند روابط جنسی به همان میزان که با جسم رابطه دارد با روح هم رابطه دارد. عشق و تمایل جنسی بیشتر از کار دیگر نیاز به درک و رفتار هنری دارد.

اهمیت هنر معاشقه

اگر قبل از آمیزش، معاشقه و پیش نوازی وجود داشته باشد زوجین به مرحله ی تحریک شدگی می رسند و هردو آماده هستند و به مقدار کافی برانگیخته شده اند. این امر سبب می شود رابطه بهتری بین طرفین وجود داشته باشد و رضایت بیشتری از رابطه جنسی حاصل گردد .

پیش نوازی و معاشقه بار عاطفی ، مهر و محبت ، صمیمیت و علاقه ی زوجین را زیاد می کند . پیش نوازی را در هر زمانی می توانید شروع کنید. معاشقه و پیش نوازی را اگر تا پایان شب نتوانید رابطه ی جنسی برقرار کنید، هنگام تماشا کردن فیلم، بعد از حمام، و … ، می توانید انجام دهید. همین حمام های دو نفره، نوازش ها، در آغوش گرفتن ها و بوسه های کوچک و با محبت هستند که تمایل و برانگیختگی زیادی در همسرتان ایجاد می کند. مهمترین قسمت یک رابطه جنسی رضایت بخش، وجود پیش نوازی و معاشقه می باشد  و دخول نیز قسمت ناچیزی از رابطه جنسی ست.

معاشقه چگونه؟

ممکن است عده ی زیادی از آقایان از نقاط حساس زنان فقط لب، سینه و کلیتوریس را بشناسند، اما در واقع اینها تعداد ناچیزی از این نقاط هستند که همسرتان را دگرگون می کند، اگر بخواهید لذت رابطه را برای خودتان و همسرتان دو چندان تقدیم کنید، باید به نقاط حساس دیگر توجه نمائید. این نقاط می تواند: موهای سر، نرمه گوش، گردن، کمر، مچ دستان، بازو، نواحی زیر بغل، زانوها، داخل ران ها، باسن و پشت ران ها، باشد .

علاوه بر اینها، ماساژ دادن هم بسیار در رابطه جنسی شما کمک خواهد کرد تا لذت جنسی را مهربانانه تقدیم عشقتان کنید.

متاسفانه برخی از آقایان تصور دارند که در عرض ۴ یا ۵ دقیقه معاشقه کافیست، منتها سخت در اشتباهند. حداقل زمانی که می شود برای معاشقه تبیین کرد ۳۰ دقیقه است که در این مدت همسرتان برانگیخته می شود و لذت بسیاری از رابطه با شما می برد و علاوه بر ان آمادگی دخول را بیش از پیش دارد [ اگر معاشقه شما بیش از ۳۰ دقیقه باشد که چه بهتر، کیفیت معاشقه و زمان آن بستگی به عشق و علاقه میان شما دارد. ]

اگر بخواهم بیشتر در مورد چگونگی معاشقه بدانیم :

– آقایان عزیز، تا جایی که امکانش است خودتان عریان نشوید، اجازه بدهید خانمتان آرام آرام این کار را برای شما انجام بدهد، خانمها عریان کردن را دوست دارند. و همچنین شما این کار را برای او انجام بدهید، البته آرام آرام.

– حرف بزنید، صبحت کنید، اما نه در مورد قبض آب و گاز و برق یا بدهکاری ها و گرفتاری ها، همانطور که می دانید مرد ها با تصویر به خودشان می آیند و زن ها با صدا ، پس سعی کنید عاشقانه با او حرف بزنید، جملات انرژی بخش بدهید، بگویید که همیشه در کنارت هستم، بگویید دوستت دارم، [ برای خانم ها جمله ” دوستت دارم ” همان قدر لذت بخش است ، که برای مرد ” به تو افتخار می کنم ” لذت بخش است. ]

– نقطه جی؛ همه خانمها در دیواره قدامی واژن، بخش حساس و تحریک پذیری به نام نقطه جی دارند. با تحریک این نقطه میتوانید همسرتان را به ارگاسم برسانید.

– شوخی های جنسی، بازی های جنسی، [ فانتزی های خودتان را در ذهنتان حبس نکنید، همین ایده ها هستند که رابطه جنسی را متنوع میکنند و به آن رنگ و لعاب می بخشند. ]

* خوابیدن مرد بعد از رابطه جنسی، برای زن زیاد خوشایند نیست. زیرا در این لحظه زن نیاز به توجه همسرش دارد، حتی با در اغوش گرفتن هم مسئله حل می شود. سعی کنید پس از انزال به همسرتان توجه کنید. [ درست است، بعد از انزال دیگر حسش نیست؛ یا به عبارت منطقی تر بدن بعد از خروج منی سُست و ضعیف و بی حال می شود، اما توجه شما به همسرتان در این لحظه بسیار برای وی دلنشین خواهد بود. ]

سخن فرجام

همانطور که اعلام شد، برای زن یک مقدماتی در رابطه جنسی لازم است که در مرد وجود نداشته و یا حوصله آن را ندارد و جالب است بدانید اغلب مردان شکایت دارند که همسرانشان سرد و منفعلانه عمل می کنند در صورتی که عامل مهم آن، خود مرد شاکی است.

برخی زنان کاملا احساسی می باشند، پس بایست طوری رفتار نمود که مخالف احساس او هیچ گونه اقدامی نشود با سیاست و رویه خاص زن را از هر حیث [ جنسی، روانی، عاطفی و غیره ] راضی نگه داشت.

مردی که زندگی جنسی مرتبی داشته باشد، در تمام مدت عمرش نوعی خوبی و راحتی احساس می کند که هیچ چیز دیگری نمی تواند ان را به او تقدیم کند. پیوسته با عزت و اعتماد بنفس و اطمینان خاطر زندگی می کند؛ زیرا در خود قدرت اقدام و تصمیم می بیند و مردانگی سراغ دارد و پیوسته آماده مبارزه با مشکلات زندگی ست. زندگی جنسی مرتب، وی را به خانه و زندگی اش پایبند می سازد؛ گذشته از آن، عشق و توافق متقابل جنسی سد قوی و محکمی در مقابل عدم رضایت جنسی می سازد.

 

بهترین عامل برای تازه نگهداشتن طراوت جنسی این است که زمان را به عشق واگذار کنیم.

آمادگی جهاز جنسی هیچ ارتباطی به آمادگی روحی شما ندارد.جهاز جنسی شما بعد از مدتی استراحت و همچنین تغذیه مناسب آمادگی خود را برای فعالیت مجدد به دست می آورد ولی آمادگی روحی زمانی به دست می آید که حس شما درخواست کند. متاسفانه این مورد اصلاً رعایت نمی شود و زوجین به محض آمادگی در اعضای تناسلی و به دلیل فراهم بودن بستر مناسب دلیلی برای خودداری نمی بینند و رابطه را ایجاد می کنند.سپس به راحتی بعد از مدتی دچار دلزدگی جنسی خواهند شد.

زیرا درست است که شما فیزیکی ارضا شده اید اما حس جنسی شما ارضای روحی نمی شود و شما همچنان تشنه روحی هستید.حالا هی می خواهید روحتان را سیراب کنید و به محض آمادگی مجدد دوباره رابطه برقرار می کنید ولی می بینید که اوضاع خراب تر می شود. روابط جنسی سریعاً جذابیت خود را از دست داده و شما را به دالانی از افسردگی پرتاب می کند.

شما اشکال را از همسر خود می بینید و کم کم وی را فردی سربار، سرد، تکراری و خسته کننده می یابید.چون امکان بروز هم ندارید سر هیچ و پوچ کارتان به مشاجره می کشد.سرخوردگی از ازدواج به شما دست خواهد داد و در انتها زن ها و مردها به خود حق می دهند که زیر آبی بروند!! چرا که همسرشان را عامل این مورد می دانند.آن دسته از زن ها و مردها هم که پایبند ترند مجدداً شروع به خود ارضائی می کنند.

این مورد قبل از ازدواج به دلیل کمبود رابطه جنسی اتفاق می افتد ولی بعد از ازدواج به دلیل عدم سیرابی روحی به وجود می آید و فرد هم دلیلش را نمی داند. فرد خود را مریض قلمداد کرده و فکر می کند که توان جنسی اش تحلیل رفته و با خود ارضائی سعی در بردن لذت جنسی می کند زیراکه فکر می کند دیگر همسرش قادر به ارضای روحی و جنسی وی نیست.

بهترین عامل برای تازه نگهداشتن طراوت جنسی این است که زمان را به عشق واگذار کنیم. در صورتی که بگذارید علاقه و عشق باعث کشش گردد روح شما سریعاً آماده می گردد. بدانید که برای ۲ نفر، رابطه جنسی باید نهایت میزان ابراز علاقه به یکدیگر باشد و نه وظیفه زناشویی و یا عامل ارضای جسمی. شما باید برای پالایش روح و عشقتان از رابطه جنسی استفاده کنید و نه برای خلاص شدن از یک حالت فیزیکی. رابطه جنسی یک ابزار قدرتمند در خدمت روح برای ابراز علاقه می باشد نه یک وسیله برای ایجاد زنگ تفریح… پس بگذارید که کشش عشقی شما را وادار به ایجاد رابطه کند و نه فشار جسمی…در این صورت در هیچ مقطعی همسرتان برای شما تکراری نخواهد شد و شما همیشه در یک آرامش روحی قرار خواهید داشت…

اما نکته مهم تر: برخی مواقع فشارها و مشکلات زندگی در خارج از خانه (چه برای زن و یا مرد) آنها را نیازمند یک رابطه عاطفی با جنس مخالف می کند. در این هنگام نوازش، لامسه، بوسه و… بسیار مناسب است. اگر ادامه این ارتباطات عاطفی به سکس منتهی شد نگران نباشید و ادامه دهید...

 

 

معمولا نوجوانان و بعضی از بزرگسالان اطلاعات و انتظارات نادرستی دارند.اگر شما یک چنین شخصی هستید ، اعداد جنسی می توانند در روشن شدن بعضی از این عقاید نادرست به شما کمک کنند.
این ارقام بطور میانگین از اندازه متوسط مربوط به ۸۵ تا ۹۰ درصد از جمعیت اخذ شده  است.اگر شما فرق دارید.به یاد داشته باشید که اندازه بزرگ همیشه خوب نیست و ممکن است برای یک خانم دردناک باشد.
اندام های جنسی مردانه
۱٫ آلت تناسلی مردان در هنگام نعوظ ۱۲ تا  ۱۸ سانتیمتر طول دارد و با زاویه ای حدود ۱۵ درجه رو به بالا است.
۲٫ اندازه آلت تناسلی در حالت شل و خوابیده ۷ تا ۱۰ سانتی متر بوده  و رو به پایین است.
۳٫ اندازه بیضه: ۳*۲*۵ سانتی متر مکعب است. قطر بیضه چپ پایین تر از بیضه راست قرار گرفته و بزرگتر به نظر می رسد.
اندام های جنسی زنانه
۱٫ واژن: عمق معمولی ۷سانتمتر  و قطر معمولی ۲سانتمتر دارد.
۲٫ اندازه واژن در هنگام تحریک: دارای عمق ۱۰سانتمتر  و قطر۷سانتیمتر است .
۳٫ زاویه واژن متناظر با زاویه آلت مرد بوده و ۴۵ درجه می باشد.
۴٫ ضخامت پرده بکارت- بین۰٫۱۲۵ تا ۰٫۲۵ سانتی متراست .
۵٫ PH واژن ۴ تا ۵ (خیلی اسیدی.PH ادرار -۵٫۵ تا ۶٫۵) است.
۶٫ کلیتوریس: طول کل-۲٫۵ سانتیمتر بوده  و بخش نمایان فقط ۰٫۲۰ طول آن است.کلیتوریس معادل آلت مرد بوده و پر از عصب های حسی است.
انزال و ارگاسم
۱٫ متوسط طول اسپرم: ۴  میکرون.
۲٫ غلظت متوسط اسپرم: ۲۰ میلیون در هر میلیمتر.
۳٫ تعداد متوسط اسپرم در هر انزال: ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون اسپرم.
۴٫ تعداد کل اسپرم های یک مرد در طول عمر: ۱٫۲ تریلیون اسپرم.
۵٫ سرعت متوسط انزال: ۲۸ مایل در ساعت یا .۴۵km/hr
6. حجم متوسط انزال: ۴ میلی لیتر یا تقریباً یک قاشق چایخوری.
۷٫ وقتی اسپرم به واژن رسید ، فقط ۵ دقیقه طول می کشد تا اسپرم ۴ میکرونی فاصله ۶ اینچ را طی کرده و به گردن رحم برسد.
۸٫ انقباضات ارگاسمی در هر دو جنس در بازه های۰٫۸ ثانیه رخ داده و متوسط مدت ارگاسم در مردان ۳ تا ۵ ثانیه اما در زنان کمی طولانی تر و ۵ تا ۸ ثانیه است.

 

منبع : مجله مادر

 

بر اساس یافته های  انجمن سرطان آمریکا، رابطه جنسی دهانی می تواند منجر به بروز سرطان گلو شود.

البته این نوع ارتباط جنسی به خودی خود موجب سرطان نمی شود، بلکه ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV که عامل ایجاد زگیل تناسلی است، می تواند در حین ارتباط جنسی دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

محققان دریافته اند که برخی از سرطان ها ازجمله سرطان اوروفارینکس (بخش میانی گلو) و لوزه ها احتمالا توسط نوع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند.

ویروس پاپیلوما شایع است، اما همه گونه های آن موجب بروز سرطان نمی شوند. اگر شما در حین رابطه دهانی در معرض ویروس پاپیلوما قرار نگیرید، خطر ابتلا به سرطان گلو نیز در شما وجود ندارد.

ارتباط بین HPV و سرطان اوروفارینکس در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۹۰ مشخص شد. محققان متوجه افزایش این نوع سرطان در میان افرادی شدند که قبل از آن در معرض این بیماری قرار نداشتند.
شروع این نوع سرطان ابتدا در میان افرادی بود که حدود ۴۰ ساله بودند و از الکل و سیگار استفاده نمی کردند. در حالی که در دهه های قبل، شیوع این سرطان معمولا در افراد مسن که سیگار می کشیدند و یا الکل مصرف می کردند، افزایش یافته بود.

مطالعه ای در سال ۲۰۰۷ در نشریه New England منتشر شد که نشان داد خطر ابتلا به سرطان اوروفارینکس بیشتر در افرادی  مشاهده می شود که شرکای جنسی متعدد (حداقل ۶ نفر) دارند و با آنها رابطه جنسی دهانی برقرار می کنند. در واقع گونه ۱۶ ویروس پاپیلوما در بیمارانی مشاهده شد که بیش از یک شریک جنسی دهانی داشتند. (گونه ۱۶ این ویروس سرطان زا می باشد)

هنوز مشخص نیست که چه تعداد ازافرادی که رابطه جنسی دهانی دارند به سرطان گلو مبتلا می شوند. هم مردان و هم زنان می توانند دچار عفونت HPV در گلو شوند وتفاوت جنسیتی در این زمینه وجود ندارد.

به عقیده پزشکان درمان موارد سرطان گلو در اثر ویروس پاپیلوما آسان تر از مواردی است که در اثر مصرف سیگار و الکل ایجاد شده است.

بهترین روش پیشگیری از انتقال این ویروس مشخص نیست، اما استفاده از واکسن HPV  می تواند به عنوان یکی از روش های محافظتی در نظر گرفته شود. سازمان غذا و داروی آمریکا واکسن HPV  را برای مردان سنین ۹ تا ۲۶ سال تایید کرده است، اما این واکسن تنها برای پیشگیری از زگیل تناسلی در پسران و مردان جوان بوده و از انتقال ویروس به شریک جنسی آنها جلوگیری نمی کند.

آلت تناسلی مردانه یکی از ساختمانهای خارجی از سیستم تولید مثل در جنس نر است. آلت تناسلی ۳ قسمت دارد: ریشه (بن) ، که چسبیده به دیواره شکم است، بدنه یا محور، و سر آلت، که انتهای آن مخروطی شکل است (سر). مدخل پیش آب راه ، لوله ای که منی و ادرار را منتقل می کند ، در نوک سر آلت قرار دارد.

بدنه آلت استوانه ای شکل است و از ۳ لوله حفره ای تشکیل شده است. این حفره ها از بافت مخصوص اسفنجی شکل قابل راست شدن تشکیل شده است. این بافت تشکیل شده از هزاران غار بزرگ که 

مایع منی ، که حاوی اسپرم (سلول های تولید مثل مردانه) است، در زمان ارضای جنسی (ارگاسم) از بدن مرد خارج می شود.

اختلالات آلت تناسلی مردان عبارتند از:

نعوظ دائم

نعوظ دائم یک بیماری مزمن است، که در آن آلت تناسلی اغلب به صورت دردناکی به مدت چندین ساعت تا چندین روز به صورت نعوظ باقی می ماند. این حالت در ارتباط با فعالیت جنسی نیست و به وسیله رسیدن اوج لذت جنسی بر طرف نمی شود. علل شایع نعوظ دائم عبارتند از: سو ء مصرف الکل یا مواد مخدر( بخصوص کوکائین)، برخی داروها شامل، برخی ضد افسردگی ها و داروهای ضد فشار خون، مشکلات نخاعی، صدمه به ناحیه تناسلی، بیهوشی، درمان تزریقی آلت (درمانی برای ناتوانی جنسی عدم نعوظ)، بیماریهای خونی شامل سرطان خون (لوسمی) و بیماری کم خونی داسی شکل.

درمان نعوظ دائم مهم است، چون نعوظ به مدت چهارساعت یا بیشتر به ناتوانی جنسی منجر می شود .هدف از درمان رها کردن از حالت نعوظ و حفظ عمل آلت است. در اغلب موارد، درمان در برگیرنده تخلیه خون به وسیله استفاده از نیدل که در کناره آلت قرار می گیرد می باشد. داروهایی که کمک به چروکیده شدن عروق خونی می کنند، و در نتیجه موجب کاهش جریان خون به آلت می شوند، همچنین ممکن است استفاده شوند. در موارد نادر، برای جلوگیری از صدمه دائم به آلت تناسلی جراحی ممکن است لازم باشد. درمان هر بیماری زمینه ای یا مشکل سوء مصرف مواد در پیشگیری از نعوظ دائم مهم است.

بیماری Peyronies

این بیماری وضعیتی است که در آن یک پلاک یا توده سخت در آلت شکل می گیرد. پلاک ممکن است در قسمت بالای آلت یا در کناره آن در لایه هایی که حاوی بافت اسفنجی هستند، شکل گیرد. شروع پلاک معمولا به صورت ناحیه ای موضعی از التهاب و ورم است، و میتواند به فیبروز منجر شود که خاصیت ارتجاعی آلت را در ناحیه درگیر کاهش می دهد.این بیماری اغلب در شکل ملایم آن اتفاق می افتد که بدون درمان در ۶ تا ۱۵ ماه بهبود می یابد.در این موارد، مشکل از مرحله التهاب جلوتر نمی رود. در موارد شدید، بیماری می تواند برای سال ها ادامه یابد. پلاک های سخت شده قابلیت انعطاف را کاهش می دهند، موجب درد و فشار در آلت و خم شدن و یا کمانی شدن در خلال نعوظ میگردد. بعلاوه خم شدن آلت به دلیل بیماری Peyronies می تواند علت دردهای عمومی آلت باشد. همچنین می تواند موجب پریشانی روحی، و در نتیجه تاثیر بر تمایل مرد و توانایی رابطه جنسی گردد.

علت دقیق این بیماری روشن نیست. مواردی که به سرعت ایجاد می گردند، کمتر طول می کشند و اغلب اوقات بدون درمان از بین می روند و اغلب به علت صدمه و ضربه ای که موجب خونریزی در بافت آلت می شود، ایجاد می شوند. برخی از موارد بیماری Peyronies ، هرچند که به آهستگی شکل میگ یرند، آنقدر شدید هستند که نیاز به جراحی دارند. علت دیگر بیماری Peyronies التهاب عروق خونی و لنفاوی است. به گفته انسیتو ملی سلامت ، حدود ۳۰% از مردان با بیماری Peyronie همچنین می توانند دچار اختلالات دیگری که تاثیر بر بافت پیوندی در قسمت های دیگر بدن داشته باشد، شوند. این اختلالات عموما موجب ضخیم شدن یا سخت شدن بافت پیوندی می گردند. بافت پیوندی یک بافت ویژه است مانند غضروف، استخوان و پوست که کار آن حمایت از دیگر بافت های بدن می باشد. برخی مطالعات نشان دهنده این است که افرادی که سابقه Peyronies در افراد خانواده دارند، در خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.

چون علایم بیماری Peyronies اغلب بدون درمان رفع می شوند، بیشتر پزشکان ۱ تا ۲ سال برای جراحی صبر می کنند. در خیلی از موارد، جراحی نتایج مثبتی می دهد، ولی چون گاهی عوارضی به همراه دارد و خیلی از مشکلات همراه  این بیماری(برای مثال، کوتاه شدن آلت تناسلی) به وسیله جراحی تصحیح نمی شود، اغلب پزشکان جراحی را فقط برای مردان با آلت کمانی شدید توصیه می کنند زیرا این حالت  تماس جنسی را غیر ممکن می سازد.

دو شیوه جراحی برای درمان بیماری Peyronies   استفاده می شود. در یک روش پلاک ها برداشته می شوند و به دنبال آن پیوند پوست انجام می شود. در تکنیک دوم ، جراح بافت کناره آلت را در سمت مخالف برداشته و تاثیر خمیدگی را برطرف می کند.در اولین روش ممکن است توانایی نعوظ کم شود و دومین روش، موجب کوتاهی آلت در حالت نعوظ می گردد.

التهاب پوست سر آلت

این اختلال التهاب پوست پوشاننده سر آلت است.  نشانه های این بیماری شامل قرمزی، خارش، بثورات جلدی، درد و ترشح بدبو است. این التهاب اغلب در مردان و پسران که ختنه نشده اند  و دارای بهداشت پایینی می باشند، اتفاق می افتد. اگر پوست حساس زیر ختنه گاه به صورت منظم شسته نشود و عرق ، مواد زائد طبیعی، پوست مرده و باکتری در زیر پوست ختنه گاه جمع شده و موجب تحریک گردد، این بیماری ایجاد می شود.

عفونت

عفونت با قارچ کاندیدا البیکانس می تواند خارش و بثورات جلدی ایجاد کند. همچنین اغلب بیماری های منتقله از طریق جنسی شامل سوزاک، تبخال و سفلیس می توانند موجب التهاب بافت آلت شوند.درمان التهاب بستگی به علل زمینه ای دارد. اگر عفونتی موجود است، درمان شامل یک آنتی بیوتیک مناسب یا داروهای ضد قارچ خواهد بود. در موارد شدید یا مزمن التهاب، ختنه  توصیه می گردد.

ارتباط جنسی مناسب و سالم یکی از ارکان زندگی مشترک است…

 بسیاری از زوج های جوان به دلیل عدم آشنایی و نداشتن آگاهی کافی درباره نحوه برقراری روابط عاطفی و ارتباط جنسی با همسران خود، با مشکلات بسیاری مواجه می شوند و متاسفانه این مشکلات در برخی زندگی ها تبدیل به بحران شده و کار به جدایی می کشد. یکی از دوران حساس در روابط جنسی زوجین، دوران پس از زایمان است.
روزهای پس از زایمان و دوران شیردهی، تجربه جدیدی برای پدر و مادر است. تغییرات جسمی و روانی بسیار زیادی در بدن مادر ایجاد می شود بنابراین روابط جنسی نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. مدیریت زوجین در کنترل مشکلات این دوران و حفظ رابطه مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
رابطه جنسی پس از زایمان
یکی از نکات مهم توجه به شرایط روانی زن پس از زایمان است. اغلب مادران پس از تولد نوزاد احساس خستگی و افسردگی می کنند، بنابراین حمایت عاطفی و درک وضعیت روحی زن نخستین گام برای بهبود روابط عاطفی است. اگرچه زن ممکن است در اوایل دوره پس از زایمان، از نظر فیزیولوژیک، توان لازم برای شروع روابط زناشویی را داشته باشد، ولی ممکن است از آمادگی روانی مناسبی برخوردار نباشد.
پس از زایمان، رحم و سایر بخش های دستگاه تناسلی در طی ۴ تا ۶ هفته به حالت عادی باز می گردند. بنابراین توصیه می شود که ارتباط جنسی را تا ۶ هفته پس از زایمان به تعویق بیندازید. مقاربت زودهنگام موجب آسیب به بخیه های مادر (هم در زایمان طبیعی و هم سزارین)  و بروز مشکلاتی برای او می شود. در این مدت خونریزی پس از زایمان نیز قطع شده و ترشحات سیستم تناسلی زن به حال طبیعی باز می گردد.
زوجین باید قبل از شروع روابط جنسی، روش پیشگیری از بارداری مناسبی را انتخاب نمایند. این کار استرس و نگرانی را کاهش داده و موجب بهبود روابط عاطفی و جنسی می شود.
توصیه می شود قبل از شروع روابط جنسی پس از زایمان، حتما با پزشک خود مشورت کنید. در صورت نیاز می توانید از مشاوره روانشناسی نیز کمک بگیرید. عدم آگاهی زوجین در این دوران موجب افسردگی و احساس گناه در زن و همچنین احساس سرخوردگی در مرد می شود.
علل کاهش فعالیت جنسی پس از زایمان و رفع آنها
احساس درد در هنگام  نزدیکی: درد در حین نزدیکی  که معمولا ناشی از بخیه محل زایمان است، حتی در صورت التیام نیز می‌تواند موجب کاهش فعالیت جنسی زنان شود. در این مرحله با مراجعه به پزشک و معاینه توسط او، وضعیت بخیه های زایمان مشخص شده و اضطراب و نگرانی زوجین به خصوص زن برطرف می شود.

فیلم زایمان طبیعی

زایمان به روش سزارین

توجه افراطی به نوزاد: برخی از مادران آن چنان گرفتار نوزاد و نگهداری از او می شوند که وظایف خود را به عنوان یک همسر فراموش می کنند. مدیریت خانواده و حفظ روابط از مواردی است که زنان باید در مورد آن آگاهی های لازم را کسب کنند.
نگرانی در مورد وضعیت جسمی: برخی از زنان پس از بارداری و زایمان به دلیل تغییرات جسمی زیاد و افزایش وزن احساس خجالت کرده و به دلیل نگرانی در مورد وضعیت ظاهری خود از رابطه جنسی سرباز می زنند. باید این اطمینان به زن داده شود که تغییرات جسمی او پس از زایمان طبیعی بوده و به مرور زمان به حالت اول باز می گردد.
خستگی: بارداری و زایمان موجب خستگی بسیار زیادی در زنان می‌شود. مسوولیت، نگهداری از نوزاد و بر هم خوردن نظم خواب نیز مادر را با مشکلاتی همراه می سازند. بنابراین تمایل او به ارتباط جنسی کاهش می یابد. در طول شبانه روز باید ساعاتی برای استراحت مادر در نظر گرفته شود تا خستگی مفرط  اختلالی در روابط عاطفی زوجین ایجاد نکند.
افسردگی پس از زایمان: بسیاری از زنان پس از زایمان، دوره ای از افسردگی را تجربه می کنند. این حالت به ویژه در زایمان اول شایع تر است. از دست دادن میل جنسی یکی از ویژگی‌های شاخص این بیماری است. این بیماران نیازمند حمایت و درمان مناسب هستند. برای حل این بحران از روانپزشک و روانشناس کمک بگیرید.
نکاتی درباره روابط جنسی پس از زایمان
-بهترین زمان برای آغاز فعالیت جنسی در هر دو شیوه سزارین و زایمان طبیعی، ۶ هفته پس از تولد نوزاد است.
-ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی در دوران شیردهی، مادر با خشکی واژن روبرو شود. برای حل این مشکل با تجویز پزشک می توان  از لوسیون ها و ژل های مناسب استفاده نمود.
-در هنگام نزدیکی شرایط جسمی زن در نظر گرفته شود و این عمل در موقعیت بدنی مناسبی انجام گیرد.
-ممکن است اولین ارتباطات جنسی پس از زایمان به خوبی قبل نباشند. این موضوع طبیعی بوده و به مرور زمان به حالت طبیعی باز می گردد.

 

نپرداختن به زندگی و مشکلات جنسی سالمندان نوعی «غفلت» و «تبعیض» در ارائه مراقبت‌های سلامت محسوب می‌شود.

به دنبال افزایش چشمگیر جمعیت در دهه ۶۰، هرم جمعیتی کشور تا مدت‌ها با قاعده‌ای بزرگ (نماینده افراد کم‌سن و سال جامعه) ترسیم می‌شد اما کمترشدن نرخ باروری و افزایش امید به زندگی، باعث شده است تا سالمندان به‌تدریج سهم قابل‌توجه‌تری از جامعه را تشکیل دهند و با توجه به اینکه برخورداری از سلامت جنسی از جمله حقوق این طبقه از جامعه است، حفظ کیفیت زندگی و توجه به برخی جنبه‌های مهم موضوع سلامت جنسی در زنان و مردان سالمند باید در برنامه‌های سلامت کشور لحاظ شود…

علاوه بر محدودیت‌های بالقوه زیست‌شناختی در سالمندی، ملاحظه‌های جمعیت‌شناختی نیز بر عملکرد جنسی در سنین بالا تاثیر‌گذار است. مثلا حتی در کشورهای پیشرفته نیز امید به زندگی زنان حدود ۵ سال بیش از مردان است. از طرفی در این کشورها هم زنان به‌طور میانگین با مردانی ۲ سال بزرگ‌تر از خود ازدواج می‌کنند بنابراین بسیاری از زنان در سنین بالا، اصولا همسر خود را از دست داده‌اند. در کشورهای اروپای غربی، امید به زندگی همراه با فعالیت جنسی بعد از ۵۵ سالگی برای مردان ۱۶ سال و برای زنان ۱۰٫۶ سال است، اما در عمل مردان در سنین بالا بیشتر به اختلال‌های «عملکرد جنسی» دچار می‌شوند. این موضوع می‌تواند ناشی از فرایند طبیعی سالخوردگی باشد یا به علت بیماری‌های مزمن شایع در این سنین.

در زنان و مردانی که سطح سلامت خوبی دارند، هیچ سقف سنی‌برای فعال بودن از نظر جنسی وجود ندارد. البته ملاحظه های فرهنگی و اجتماعی در رفتار جنسی سالمندان تعیین کننده‌اند و برای امکان برخورداری سالمندان از مواهب زندگی فعال زناشویی، فرهنگ‌سازی و تلاش برای کمرنگ‌کردن تدریجی برخی تابوها در این خصوص از مسئولیت‌های متخصصان حوزه سلامت، فرهنگ، حقوق و اخلاق است.

اگرچه برخی اختلال‌های عملکرد جنسی به‌خصوص اختلال نعوظ در آقایان با افزایش سن شیوع بیشتری می‌یابد اما افراد دچار این موضوع الزاما شکایتی از زندگی جنسی خود نخواهند داشت. حتی مطالعه‌ها نشان می‌دهند با افزایش سن، باوجود بیشتر شدن اختلال عملکرد، شکایت و ناراحتی افراد از این وضعیت کاهش می‌یابد. توجیهی که برای این حالت ارائه می‌شود، این است که برخلاف نسل‌های جوان‌تر که تجربه جنسی خوب را صرفا در داشتن نعوظ کامل می‌دانند، بسیاری از سالمندان توانایی در رسیدن به یک نعوظ کامل را پیش‌نیاز ادامه فعال بودن به لحاظ جنسی نمی‌دانند به‌‌خصوص که رسیدن به ارگاسم هم مستلزم چنین وضعیتی نیست. علاوه بر تغییرات زیست شناختی معمول در سالمندی، بیماری‌های رایج در سنین بالا نیز بر روابط زناشویی سالمندان تاثیر می‌گذارند.

بیماری‌هایی که بر توان جنسی مردان تاثیر می‌گذارند

از مهم‌ترین بیماری‌هایی که بر توان جنسی مردان تأثیر می‌گذارند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱٫ تصلب شرایین: فرایند تصلب شرایین عملا از روزهای نخست زندگی یک انسان شروع می‌شود و با افزایش سن ادامه می‌یابد. هرچه سن بالاتر می‌رود، قابلیت ارتجاعی عروق کاهش پیدا می‌کند. علاوه بر آن، به دنبال آسیب به سنگفرش پوشاننده داخل عروق (اندوتلیوم) و تلاش بدن برای ترمیم این آسیب‌ها، پلاک‌های «آترومی» در شریان‌ها تشکیل و به تدریج بزرگ‌تر می‌شوند و می‌توانند با توجه به محلی که در آن تنگی ایجاد کرده‌اند، علایم و عوارض مختلفی ایجاد کنند. عواملی مثل بالا بودن فشارخون، چاقی، مصرف دخانیات، دیابت و بالا بودن کلسترول خون این فرآیند را تسریع می‌کنند. طبیعی است هرچه قطر شریان کمتر باشد، ایجاد تنگی و حتی گرفتگی رگ زودتر دردسرساز خواهد شد. شریان‌های تغذیه‌کننده بافت‌های نعوظی آلت نیز از این قاعده مستثنی نیستند و از آنجا که بسیار باریک‌اند (حدود یک چهارم قطر عروق کرونر که به قلب خون‌رسانی می‌کنند)، نسبتا زود یعنی با ۵۰ درصد کاهش در قطر فضای داخلی رگ، علایم بیماری آشکار می‌‌شود. امروزه اختلال نعوظ را به عنوان یک وضعیت پیش‌بینی‌کننده گرفتاری‌های عروق کرونر قلب در نظر می‌گیرند.

۲٫ چاقی: یکی دیگر از مشکلاتی که با افزایش سن خودنمایی می‌کند، چاقی است. چاقی با مکانیسم‌های مختلف برای سلامت فرد زیان‌آور است و شانس بروز اختلال‌های عروقی نعوظ را افزایش می‌دهد. به علاوه، چاقی عامل خطر بروز دیابت است و حدود ۵۰ درصد از افراد مبتلا به دیابت بالای ۶۵ سال، به اختلال نعوظ مبتلا هستند. دیابت افزون بر درگیری عروقی با آسیب به اعصاب انتهایی نیز می‌تواند باعث کاهش توانایی نعوظ مردان شود.

۳٫ کاهش میزان تستوسترون: میل و عملکرد جنسی تا حد زیادی به سطوح هورمونی تستوسترون وابسته است. این در حالی است که برآوردها نشان می‌دهد با گذشتن از مرز میانسالی، میزان تستوسترون خون در مردان هر سال حدود یک درصد کاهش می‌یابد. اگر این کمبود ظرفیت تولید تستوسترون در سالمندی از حدی فراتر رود، می‌تواند باعث بروز «نشانگان کمبود تستوسترون» شود که علایم آن عبارتند از: کاهش توده و قدرت عضلانی، خلق افسرده و کاهش قدرت شناختی، کاهش میل جنسی و توان دستیابی به نعوظ. اگرچه کمبود هورمون با اختلال در نعوظ مرتبط است ولی مشکلات عروقی و انتقال عصبی سهم بسیار بیشتری در ایجاد این اختلال دارند.

۴٫ مشکلات ادراری: مشکلات ادراری که در بسیاری از مردان سالمند دیده می‌شود، مثل تکرر ادرار، نیاز به تخلیه ادرار در طول شب، دردناک یا سخت بودن خروج ادرار، بی‌اختیاری و نشت ادرار در شرایطی که مثانه پر است و تخلیه ناکامل ادرار که قبلا از آنها تحت عنوان «پروستاتیسم» یاد می‌شد و امروزه به «علایم مجرای ادراری تحتانی» معروف هستند، می‌توانند باعث اختلال در نعوظ (در مورد مکانیسم آن هنوز ابهام وجود دارد) و مشکل در انزال و حتی انزال دردناک شوند.

بیماری‌هایی که بر توان جنسی زنان تاثیر می‌گذارند

از میان مهم‌ترین بیماری‌هایی که بر توان جنسی زنان تأثیر می‌گذارند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱٫ تصلب شرایین: پدیده تصلب شرایین و بیماری‌های قلبی- عروقی اگرچه دیرتر از مردان ولی به هرحال زنان سالمند را درگیر خواهد کرد. البته در مقایسه با مردان، کمتر باعث اختلال عملکرد جنسی‌شان خواهد شد زیرا در زنان فرایندی مثل نعوظ اتفاق نمی‌افتد ولی ممکن است دچار تغییرات خلقی مثل افسردگی شوند. برخی داروهای کنترل فشارخون نیز ممکن است بر افزایش ترشحات واژن به دنبال تحریک جنسی و حتی ارگاسم تاثیرات منفی داشته باشند.

۲٫ چاقی: چاقی در زنان سالمند هم می‌تواند بر عملکرد و رضایت جنسی‌شان تاثیرگذار باشد. البته این موضوع تا حدی نیز به ملاحظه‌های فرهنگی و اجتماعی مرتبط است. مثلا مطالعه‌ای در ایتالیا نشان داد زنان چاق عملکرد و رضایت محدودتری را گزارش می‌کنند در حالی که این یافته در مطالعه‌ای دیگر در مورد زنان کشور ترکیه مشاهده نشد. به هر حال تصویر بدنی از خود برای اغلب خانم‌ها و در هر سنی یک متغیر مهم در زندگی زناشویی و جنسی است.

۳٫ دیابت: دیابت نیز (نوع یک و دو) می‌تواند هر ۳ حیطه میل جنسی، واکنش به تحریک‌های جنسی و رسیدن به ارگاسم را دچار اختلال کند، به‌خصوص اگر با زمینه افسردگی همراه شود بنابراین کنترل دیابت (هرچه زودتر و در سن کمتر) برای حفظ عملکرد جنسی در خانم‌ها هم بسیار مهم است.

۴٫ یائسگی: صرف نظر از بیماری‌های معمول در این دوران، پدیده یائسگی و توقف کار تخمدان‌ها نیز تغییرات بیولوژیک جدی در بدن به‌وجود می‌آورد و می‌تواند روی عملکرد جنسی خانم‌ها تاثیرگذار باشد. منبع عمده استروژن در این سنین هورمون‌های‌ آندروژنی هستند که به استروژن تبدیل می‌شوند. کمبود استروژن می‌تواند باعث ایجاد تغییراتی مانند کم‌پشت شدن موهای ناحیه تناسلی، کم‌شدن چربی زیرپوستی در ناحیه تناسلی که گاهی می‌تواند زمینه ایجاد التهاب مثانه بعد از رابطه زناشویی را فراهم ‌کند، کوتاه‌تر شدن واژن و کمتر شدن قابلیت ارتجاعی آن و شکننده‌ترشدن بافت پوشاننده آن (اپیتلیوم) شود که بی‌توجهی به این تغییرات در واژن و لزوم حفظ لغزندگی کافی (حتی با استفاده از ژل‌های لوبریکانت موجود در اغلب داروخانه‌ها) ممکن است به درد هنگام رابطه زناشویی بینجامد. علاوه بر کمبود استروژن (که موضوع لزوم جایگزینی در مقابل خطرهای تجویز آن مدت‌هاست که بین متخصصان مختلف مورد اختلاف است)، با توقف کار تخمدان‌ها حدود نیمی از ظرفیت تولید ‌آندروژن (هورمون‌های مردانه که عامل اصلی تحریک میل جنسی در هر ۲ جنس هستند) نیز کاسته می‌شود و این موضوع هم ممکن است بر میل جنسی تا حدی تاثیر بگذارد.

۵٫ مشکلات ادراری: بی‌اختیاری ادرار در خانم‌های مسن مشکل ناشایعی نیست اما در مورد اینکه این بی‌اختیاری هنگام فعالیت زناشویی (به‌خصوص هنگام ارگاسم) چقدر می‌تواند مشکل‌ساز باشد، اختلاف‌نظر وجود دارد.

تغییرات جنسی با افزایش سن در مردان سالم

کاهش گیرنده‌های «بتاآدرنرژیک» و گیرنده‌های «کلی نرژیک» باعث می‌شود تا فعالیت آلفا آدرنرژیک دستگاه عصبی سمپاتیک افزایش یابد و این موضوع با ظرفیت آزادشدن ماهیچه‌های صاف موجود در اجسام غاری که برای ایجاد نعوظ بسیار اهمیت دارند، در تقابل است. افزایش بافت همبند در آلت تناسلی نیز از میزان قابلیت اتساع آن می‌کاهد و به‌علاوه از حساسیتش نیز کاسته می‌شود. به این ترتیب در نهایت ایجاد نعوظ به تحریک بیشتر ناحیه آلت و اسکروتوم (پوسته بیضه) و همچنین زمان بیشتری نیاز پیدا می‌کند. البته همین موضوع باعث می‌شود اختلال انزال پیش از موعد یا آنچه به انزال زودرس معروف است، در این سنین کمتر مشکل‌ساز شود. به‌علاوه ارگاسم ممکن است کوتاه‌تر شود و خروج منی با شدت کمتری همراه باشد. دوره عدم پاسخ مجدد به تحریک جنسی متعاقب ارگاسم با افزایش سن به‌طور طبیعی افزایش می‌یابد (از چند ساعت تا حتی یکی دو روز)

تغییرات جنسی با افزایش سن در زنان سالم

همان تغییراتی که در گیرنده‌های بتا و سیستم «کلی نرژیک» اتفاق می‌افتد در زنان نیز با افزایش سن باعث کاهش پتانسیل لغزنده‌سازی افزایش ترشحات واژن به دنبال تحریک جنسی می‌شود. به این ترتیب ممکن است زمان بیشتری برای ایجاد لوبریکاسیون لازم باشد بنابراین همسر باید به این نکته توجه کند. اگرچه گاه رسیدن به ارگاسم نیز می‌تواند به مدت زمان بیشتری نیاز داشته باشد ولی با افزایش سن، در ظرفیت ارگاسمی یک زن یا توانایی او در رسیدن به ارگاسم (اوج لذت جنسی) هیچ خللی ایجاد نخواهد شد.

نکته‌ پایانی

سن بالا با وجود تجربه، دانش و مهارت‌های روانی- اجتماعی بیشتر تضمین‌کننده مواجه‌نبودن زن و مرد با مشکلات جنسی نیست بنابراین مناسبت‌های جنسی مثل گذشته کماکان از روابط زناشویی زوج تاثیر می‌پذیرد و البته روابط زناشویی نیز بر مناسبت‌های زندگی مشترک اثرگذار است. اختلال در عملکرد جنسی یکی از طرفین نیز می‌تواند باعث اختلال عملکرد جنسی طرف مقابل شود. پزشکان و متخصصان محترم باید در نظر داشته باشند در مواجهه با افراد دچار بیماری‌های مزمن، ناتوانی‌های جسمی و سرطان، بی‌توجهی به زندگی و مشکلات زناشویی آنها، نمونه بارزی از مراقبت بهداشتی درمانی نامناسب است. از طرفی نپرداختن به زندگی و مشکلات جنسی سالمندان (که به‌طور شایع دچار بیماری‌های مزمن هستند) نیز نوعی «غفلت» و «تبعیض» در ارائه مراقبت‌های سلامت محسوب می‌شود.

 

مشکلات جنسی زنان در بسیاری از موارد منجر به فروپاشی خانواده می شود، اما این فروپاشی به صورت غیرمستقیم رخ می دهد.

در این مطلب، پرسش و پاسخ هایی درباره اختلالات جنسی زنان را می خوانید:

اختلال جنسی در زنان به انواع زیر تقسیم می شود:

۱- اختلال کمبود میل جنسی یا سردمزاجی زنان.

۲- اختلال بیزاری یا تنفر جنسی. این اختلال شدیدتر از اختلال قبلی است.

۳- اختلال در برانگیختگی جنسی. در این حالت فرد واجد میل جنسی است اما برانگیخته نمی شود.

۴- هراس از آلت. این اختلال، اختلالی اضطرابی است که در آن فرد به شدت از آمیزش می ترسد، درحین آمیزش تمام عضلات شکم، ران، دست و پای او جمع می شود و به مرد اجازه آمیزش را نمی دهد.

۵- واژینیسموس. این اختلال شبیه اختلال قبلی است. در این حالت، عضلات دست و پا و شکم شل است ولی عضله ابتدایی واژن مسدود و منقبض است و این انقباض مانع از دخول می شود.

۶- آمیزش دردناک. این اختلال در اثر برانگیخته نشدن درست خانم و یا تعارضات خانم با همسرش در زندگی زناشویی و یا ناشی از مشکلاتی است که زن از کودکی با آمیزش جنسی داشته است. در این حالت، آمیزش برای خانم بسیار دردناک و ناخوشایند می شود.

۷- اختلالِ نرسیدن به ارگاسم. این اختلال بسیار شایع است و شاید شایع ترین اختلال جنسی خانم ها باشد. این اختلال در کشور ما نسبت به کشورهای غربی و حتی کشورهایی مثل کره و چین و ژاپن رواج بیشتری دارد. کلاً این اختلال در خاورمیانه شیوع گسترده تری نسبت به جهان غرب و بسیاری از مناطق دیگر جهان دارد. علت آن هم آموزه های تعصب آمیز است که اجازه نمی دهد خانم ها به اوج لذت جنسی برسند و بعد از مدتی نسبت به رابطه جنسی سرد و نفرت زده می شوند و حتی از همسر خودشان هم دلزده می شوند که چرا او به ارگاسم می رسد ولی من به ارگاسم نمی رسم.

۸- اختلال سردرد بعد از آمیزش. در این حالت، فرد بعد از آمیزش دچار سردرد، انقباض های عضلانی ناحیه سر، سرگیجه و تهوع می شود.

۹- اختلال ملال بعد از آمیزش. در این حالت، زن پس از آمیزش دچار افسردگی و اندوه می شود و ممکن است گریه کند و دچار غم شدید شود.

این ها اختلالات جنسی خانم هاست.

حادترین اختلال در بین این اختلالات نه گانه کدام است؟

بیزاری جنسی از همه حادتر است و درمانش هم از همه سخت تر است؛ چون فرد نه تنها تمایلی به نزدیکی ندارد بلکه از آن بیزار است. ممکن است علت این اختلال، سوءاستفاده های جنسی در کودکی باشد. تجاوز و کودک آزاری حتی توسط محارم و یا آموزه های سخت و متعصبانه در خانواده، می تواند علت این اختلال باشد.

مثلاً در خانواده ای که سه تا عمه میانسال ازدواج نکرده حضور دارند، یک دختر کم سن و سال در اثر تلقینات این سه تا عمه، می تواند دچار بیزاری جنسی شود ؛ من خودم چنین بیماری داشتم.
گاهی نیز آموزه هایی که موجب خشم زن نسبت به نزدیکی می شوند، می توانند علت این حالت باشند. مثلاً ممکن است یک زن ، مقاربت را نشانه بیچارگی و تحقیر و تسلیم و ستم پذیری اش بداند! چنین باورهایی می تواند به خشم از نزدیکی و بیزاری جنسی منجر شود.

ارتباط ناخوشایند با همسر و یا دعواهای خانوادگی و اختلافات زناشویی هم به صورت ثانویه ممکن است موجب بیزاری جنسی شوند. انزجار جنسی سخت ترین و حادترین نوع اختلال جنسی در زنان است.
به طور کلی هر چه اختلال جنسی در مرحله آغازین تری از نزدیکی رخ دهد، حادتر و درمانش دشوارتر است. مثلاً درمانِ اختلالِ ملال و سردردِ بعد از آمیزش آسان تر از اختلال نرسیدن به ارگاسم و درمان این یکی آسان تر از اختلالات برانگیخته نشدن است.

دوره آمیزش به چهار مرحله تقسیم می شود: ۱- میل جنسی ۲- برانگیختگی جنسی ۳- ارگاسم ۴- فرونشینی.

فرونشینی در مرد و زن تفاوت هایی دارد. فرونشینی در مرد با دوره ای از بی پاسخی همراه است که بسته به سن و سال، وضعیت روحی و ژنتیک مرد ممکن است از یک ربع تا حتی چند روز باشد. مرد پس از رسیدن به ارگاسم، تا مدتی توانایی نعوظ دوباره را از دست می دهد ولی چنین حالتی در خانم ها وجود ندارد.

زنان پس از یک ارگاسم بلافاصله می توانند وارد یک ارگاسم دیگر شوند و حداقل سه تا چهار ارگاسم پشت سر هم را می توانند تجربه کنند ولی چنین ویژگی در مردها وجود ندارد. بنابراین برخی معتقدند میل جنسی در زنان خیلی قوی تر از مردان است.

بیزاری جنسی و هراس از آلت دقیقاً چه تفاوتی با هم دارند؟

هراس از آلت ناشی از این است که خانم در ناخودآگاه خودش احساس می کند که اگر نزدیکی کند، اعضاء و جوارحش زخمی و خدشه دار می شود و مثلاً او را می کُشد.
هراس از آلت در جامعه ما و کلاً در خاورمیانه، خیلی شایع است.  در دبیرستان ها و مدارس راهنمایی، افسانه هایی ورد زبان دختران است که مثلاً عمه فلانی ازدواج کرد و کارش به اورژانس کشید، خاله فلانی شب اول ازدواج داشت می مرد و او را بردند بیمارستان و بخیه اش زدند و … این افسانه ها سال ها در ذهن دختران ما می ماند و آنها با این تصورات بزرگ می شوند و ازدواج می کنند ولی در خیلی از موارد نمی توانند با این افسانه ها کنار بیایند و آنها را از ذهن خود دور بریزند.

شما در بین بیمارانتان چنین نمونه ای زیاد دارید؟

بسیار زیاد. حداقل هفته ای پنج تا پانزده بیمار دارم که دچار هراس از آلت اند.

درمان این مشکل آسان است؟ و اصلاً چگونه است؟

درمانش خیلی آسان است. ما اطلاعاتی عینی به بیمار می دهیم. مثلاً اطلس آناتومی و وضعیت عضلات آلت و واژن را به فرد نشان می دهیم تا بیمار بداند که هیچ عضله یا استخوانی در آلت مرد وجود ندارد و فقط خون است که موجب نعوظ آلت مردانه می شود. ما این ها را به بیمار یادآور می شویم و او بر اساس جدول تمریناتی که به او می دهیم، تمرین های ویژه ای انجام می دهد. این مشکل در عرض ۷ هفته قابل درمان است.

سردمزاجی در زنان بیشتر علل روانی دارد یا فیزیولوژیک و بیولوژیک؟

غالباً علل روانی دارد. اختلال جنسی به طور کلی ممکن است اولیه یا ثانویه باشد. اختلال اولیه از ابتدای آمیزش جنسی وجود دارد. اختلال ثانویه یعنی فرد تا مدت ها در نزدیکی جنسی مشکلی نداشته و اختلالش مثلاً از شش ماه پیش شروع شده است.
دانستن اینکه اختلال جنسی اولیه است یا ثانویه، و دیگر اینکه فقط معطوف به شوهر است یا کلاً در رابطه با هر جنس مخالفی وجود دارد، در درمان اختلال جنسی زنان مهم است.

در این موارد آموزه های متعصبانه و سخت گیرانه دوران کودکی و نوجوانی، احتمال سوءاستفاده جنسی و جسمی، یعنی دستمالی شدن دختر توسط پسردایی، پسر عمه، پسرعمو، پسرخاله، برادر، پدر، عمو، دایی – که متاسفانه در کشور ما نیز شایع است –  و نیز موارد دیگری مثل مردستیزی، ازدواج تحمیلی و یا اختلافات زناشویی، که حتی می تواند شامل تعیین مهریه و خرید جهیزیه و خریدن یا اجاره کردن خانه مناسب زندگی باشد، می تواند به سردمزاجی زن بینجامد.

درمان سردمزاجی دشوار نیست ولی درمانگر برای درمان سردمزاجی و یا بیزاری جنسی، که اختلالات اولیه محسوب می شوند، باید باورهایی را در ذهن خانم ها بشکند. بنابراین شخصیت درمانگر یا مشاور نقش بسیار تعیین کننده ای در درمان اختلالات جنسی دارد.

اگر بیمار به لحاظ شخصیتی درونگرا و شرمگین باشد و به توضیحات اندک بسنده کند، درمان آن طور که باید پیش نمی رود؛ چون یک سری باورهای نادرست و طرح واره های شناختی غلط و نیز یکسری تعصبات و نادانی ها باید در جلسه آغازین شکسته شود تا بیمار راغب شود که تمرینات توصیه شده از سوی درمانگر را انجام دهد. گاهی حتی اتوریته و اقتدار زیادی در جلسه اول باید اعمال شود تا بیمار انگیزه درمان را بدست آورد.

انگیزه درمان را چطور می توان افزایش داد؟

مثلاً من در مطب خودم یک میز مربع دارم که چهار تا صندلی در اطراف آن است و با بیمار و همسر او دور همین میز می نشینم. یعنی می خواهم به او بگویم این جا با مطب یک جراح که یک میز مستطیل بزرگ اربابی دارد و دو تا صندلی رعیتی هم جلوی آن میز برای مریضش گذاشته است، خیلی فرق دارد.

من به مریض می گویم که بار اصلی درمان بر دوش شما و شوهرتان است. من فقط می توانم کلید گنج را به دست شما بدهم ولی این خود شما هستید که باید به غار بروید و گنج را از آن خود کنید. اگر تمرین های درمانی را انجام ندهید، فیلم های آموزشی را نبینید، کتاب های لازم را نخوانید، درمان پیش نمی رود و مشکل حل نمی شود.

در روانپزشکی به طور کلی و در درمان اختلالات جنسی به طور ویژه، این طور نیست که مریض مثل کسی که به چشم پزشک مراجعه کرده، دراز بکشد و چند قطره در چشم او بریزند و بعد چشمش را پانسمان کنند و او بی هیچ نقش و کنشی، خوب شود و سلامتش را بدست آورد.

آمیزش دردناک چطور؟ این اختلال معمولاً بعد از ازدواج ایجاد می شود یا از قبل وجود دارد؟

بستگی به اولیه یا ثانویه بودن اختلال دارد.  در مواردی که اختلال اولیه است، ماجرا به پیش از ازدواج بازمی گردد ولی وقتی این اختلال ثانویه است، در اغلب موارد، مشکل ناشی از دوران پس از ازدواج است. یعنی مشکلاتی که بین زن و شوهر ایجاد شده، در ایجاد این اختلال موثر بوده است.
حتی نارضایتی زن از میزان نفقه و خرجی نیز می تواند موجب  اختلال آمیزش دردناک شود. وقتی که آقا از چشم خانم بیفتد، ممکن است آمیزش دردناک شود.

یائسگی چه رابطه ای با اختلالات جنسی زنان دارد؟ و اگر رابطه ای دارد، بیشتر به کدام اختلال منجر می شود؟

یائسگی قطعاً بر کارکرد جنسی زنان تاثیر دارد. پس از یائسگی انواع اختلالات ممکن است در زنان حادث شود که شایع ترین آنها کمبود میل جنسی، برانگیخته نشدن، آمیزش دردناک و حتی به ارگاسم نرسیدن است.

این مشکلات زنان یائسه، راه حلی هم دارد؟

قبلاً برای رفع این مشکلات، جایگزینی هورمون صورت می گرفت ولی الان به دلیل بالارفتن آمار سرطان در زنان، این تردید پیش آمده است که آیا جایگزینی هورمون کار درستی است یا نه؟ در این باره اختلاف نظر زیادی بین متخصصان زنان و زایمان وجود دارد. به هر حال، یائسگی از حیث ایجاد اختلال جنسی در زنان، قطعاً مشکل ساز است.

در جامعه ایران واکنش مردها به اختلال جنسی همسرشان معمولا چیست؟

مشکلات جنسی زنان در بسیاری از موارد منجر به فروپاشی خانواده می شود اما این فروپاشی به صورت غیرمستقیم رخ می دهد. یعنی مشکلات جنسی زن، مرد را به بیرون خانواده سوق می دهد. مرد اگر نتواند آمیزش جنسی داشته باشد، دچار مشکل در ناحیه های بیضه و پروستات شده و همچنین دچار افسردگی و یا پرخاشگری می شود. بعضی مردان بیرون از خانواده با زن دیگری وارد رابطه می شوند و در بسیاری از موارد، همسر آنها پس از اینکه متوجه این امر می شود، طغیان می کند و و زن و شوهر کارشان به جدایی و طلاق می کشد.

مرد با همسرش که ناتوانی جنسی دارد، چگونه باید رفتار کند؟

مرد پیش از هر چیز، باید همسرش را درک کرده و او را حمایت کند. من همیشه به مردها می گویم هر مردی اگر رستم دستان هم باشد، در طول چهل سال حداقل چهار تا هشت بار و هر بار چهار تا هشت هفته ممکن است دچار اختلال جنسی جدی شود. مرد باید بداند همان طور که این مشکل گریبانگیر خودش می شود، همسر او نیز ممکن است با چنین مشکلی مواجه شود.

افسردگی در زنان دو برابر مردان است. اضطراب در زنان دو-سه برابر مردان است. زنان فراز و فرودهای هورمونی دارند و در دوران بارداری و نیز پس از زایمان، تالمات روحی و روانی خاص خودشان را دارند و در این دوره ها ممکن است دچاراختلال جنسی شوند.

اختلال جنسی در پی مشکل روحی، امری طبیعی است. مرد باید همسرش را درک کند، از او حمایت کند و او را متهم به کم لطفی و مایه نگذاشتن از خودش در رابطه زناشویی نکند؛ چرا که زن در چنین وضعی قطعاً خودش این اندوه و نگرانی را دارد که در اثر ناتوانی او، زندگی اش در معرض خطر است.

مرد باید همسرش را نزد درمانگر اختلالات جنسی ببرد. هم اکنون دوازده نفر روانپزشک، یک نفر متخصص مامایی و دو نفر روانشناس در ایران وجود دارند که درمانگر جنسی هستند. این پانزده نفر آدم های شناخته شده ای هستند که متاسفانه همگی در تهران هستند. اما این به این معنا نیست که متخصصان اعصاب و روان، اورولوژی و زنان و زایمان در شهرستان ها، نمی توانند به حل مشکلات جنسی زنان کمک کنند.

به هر حال، بهتر است زن و شوهر به جای مراجعه به مشاوران و روانشناسان گوناگون، هر چه سریع تر به یک پزشک مراجعه کنند؛ زیرا مشکلات جنسی با فیزیولوژی و آناتومی پیوند خیلی نزدیکی دارد و روانشناسان و مشاوران در طول دوران تحصیلشان فیزیولوژی و آناتومی را مطالعه نمی کنند. اما پزشکان و ماماها، این مباحث را مطالعه کنند.

مرد باید هر چه زودتر همسرش را به یک درمانگر اختلالات جنسی برساند، با او در جلسات درمانی شرکت کند، همسرش را تشویق کند که تمرین ها را انجام دهد، بار درمان را بر دوش همسر بگذارد ولی در تمامی مراحل درمان حامی و پشتیبان همسرش باشد.

 

منبع:سیمرغ