بایگانی برچسب ها: که
آیا می‌دانید که رنگ‌ها می‌توانند تاثیر بسزایی روی اشتها و خلق و خوی ما داشته باشند؟ همچنین استفاده درست از رنگ‌ها در بسته‌بندی مواد غذایی می‌تواند باعث کمک به فروش محصولات غذایی شود، زیرا افراد هنگام خرید مواد غذایی بسیار تحت تاثیر رنگ به کار رفته در روی بسته‌بندی قرار می‌گیرند.
رنگ‌ها و وزن افراد
حتی برای کودکانی که کم اشتها هستند شما می‌توانید با استفاده درست از رنگ‌ها و قرار دادن غذای آنها در ظرف‌هایی که دارای رنگ‌های گرم هستند، اشتهای آنها را تحریک کنید. همچنین در افرادی که اضافه وزن دارند، با استفاده از رنگ‌های سرد در محیط غذاخوری و یا استفاده از بشقاب‌هایی به رنگ آبی می‌توانید اشتهای آنها را کاهش دهید.
رنگ‌ها و اشتها
رنگ‌ها روی عملکرد بدن ما نیز تاثیرگذار هستند، بطور مثال بعضی از رنگ‌ها باعث بالا رفتن فشار خون افراد می‌شوند و ایجاد هیجان می‌کنند و بر عکس بعضی دیگر از رنگ‌ها باعث ایجاد احساس آرامش در افراد می‌شوند. بطور مثال رنگ‌های گرم مانند نارنجی، زرد و قرمز رنگ‌های تحریک کننده اشتها هستند و معمولا در رستوران‌ها از این رنگ‌ها استفاده می‌شود، ولی استفاده از این رنگ‌ها در خانه مناسب نیست، مخصوصا برای افرادی که اضافه وزن دارند، زیرا موجب خوردن بیشتر و تحریک اشتها و اضافه وزن می‌شود، ولی استفاده از رنگ قرمز و زرد در کنار هم تاثیرپذیری بسیار زیادی در تحریک کردن اشتهای افراد دارد.
همچنین در رستوران‌ها نور به کار رفته نیز بسیار حائز اهمیت است و به همین دلیل در اغلب رستوران‌ها از لامپ‌های فلورسنت که ترکیب دو رنگ با هم باشد، استفاده می‌شود که لامپ‌ها رنگ نارنجی از خود ساطع می‌کنند. رنگ‌های نارنجی و قرمز و زرد بیشتر برای فست فود‌ها مناسب می‌باشند نه برای رستوران‌ها، زیرا این رنگ‌ها مشتریان را نیز زود از محیط خسته می‌کنند. به همین دلیل در رستوران‌ها از رنگ‌هایی استفاده می‌شود که در افراد احساس آرامش ایجاد میکند تا افراد برای مدت طولانی‌تری در محیط رستوران بمانند و دسر و… سفارش دهند.
از دیگر رنگ‌های تحریک کننده اشتها می‌توان رنگ فیروزه‌ای را نام برد که این رنگ برای افرادی که میل به غذا خوردن در آنها کم باشد مناسب بوده و همچنین می‌توانید از این رنگ در دیوارها و یا ظروف رستوران‌ها استفاده کنید.
همچنین برای تحریک اشتهای افراد می‌توانید از ترکیب رنگ فیروزه‌ای همراه با نارنجی استفاده کنید و از قاب عکس‌هایی با ترکیب این دو رنگ در رستوران استفاده نمایید.
قهوه‌ای
رنگ قهوه‌ای نیز از جمله رنگ‌هایی است که کاهش‌دهنده اشتها می‌باشد و برای افراد یادآور غذای سوخته و یا خیلی پخته شده است. پس رنگ مناسبی برای استفاده در رستوران‌ها و یا غذاخوری نیست. در مطالعات اخیر به این نتیجه رسیده‌اند که اگر ظرف غذا با محتویات داخل آن همرنگ باشد، باعث می‌شود که فرد غذای بیشتری میل کند، ولی اگر رنگ بشقاب متضاد با رنگ غذای فرد باشد، فرد غذای کمتری میل میکند.
سبز
رنگ سبز نیز جزء رنگ‌هایی است که برای ما یادآور طبیعت می‌باشد و به رنگ آرامبخش نیز معروف است و معمولا رنگی است که افراد هنگام دیدن آن در رستوران به یاد سبزیجات سبز رنگ و یا غذاهای سالم و کم کالری می‌افتند. این رنگ از جمله رنگ‌های سرد بوده و اشتها را نیز تا حدودی کاهش می‌دهد. استفاده از این رنگ همراه با یک رنگ گرم مانند نارنجی و یا قرمز می‌تواند برای اتاق ناهارخوری مناسب باشد، نه استفاده از آن به تنهایی. استفاده از رنگ سبز و آبی برای آشپزخانه و اتاق ناهار خوری مناسب است. همچنین استفاده از این رنگ در ظروف غذا خوری بسیار مناسب می‌باشد، زیرا این رنگ‌ها تحریک کننده اشتها نیستند.
قرمز
رنگ قرمز رنگ پر انرژی و اشتهاآور می‌باشد. همچنین این رنگ باعث بالا رفتن ضربان قلب و فشار خون در افراد مختلف می‌شود و اشتهای شما را نیز بسیار تحریک میکند. پس این رنگ، رنگ بسیار مناسبی است که در رستوران‌ها استفاده می‌شود. همچنین رنگ قرمز برای محیط کار و یا اتاق خواب رنگ مناسبی نمی‌باشد، زیرا این رنگ به مدت طولانی خسته‌کننده بوده و در افراد ایجاد اضطراب میکند.
خاکستری
خاکستری و یا طوسی از رنگ‌هایی است که موجب کاهش اشتها می‌شود و برای افرادی که تمایل دارند اشتهایشان کمتر شود و یا وزنشان کاهش پیدا کند، مناسب است، ولی استفاده از این رنگ در محیطی که افراد می‌خواهند غذا میل کنند مانند اتاق غذا خوری بسیار نامناسب می‌باشد. همچنین استفاده از رنگ خاکستری در رستوران‌ها اصلا مناسب نمی‌باشد، زیرا اصلا رنگ تحریک‌کننده اشتها نبوده و مشتریان را جذب نمی‌کند.
آبی
رنگ آبی نیز به رنگ آرامبخش معروف می‌باشد و استفاده از این رنگ (مخصوصا کمرنگ آن) برای اتاق خواب مناسب بوده، ولی این رنگ نیز کاهش‌دهنده اشتها می‌باشد و استفاده از آن در رستوران‌ها مناسب نمی‌باشد (مخصوصا استفاده از نور آبی در محیط رستوران)، زیرا نور آبی محیط را برای مشتریان خسته کننده میکند. رنگ آبی به این دلیل که مواد غذایی در هنگام فاسد شدن رنگ آبی به خود می‌گیرند، برای عموم افراد رنگ اشتهاآوری نمی‌باشد.
منبع : دنیای تغذیه
در این گزارش شما با پسری خارق العاده و هنر عکاسی اش که بسیار زیباست آشنا می شوید.” زوهوور” اهل ناتیک ماساچوست نام عکس های شگفت انگیزش را ” دنیای مینیاتوری” نام گذاری کرده است.
این پسر ۱۴ ساله با عکس های رویایی و ابتکاری خود در اینترنت غوغا کرده است. شایان ذکر است در عکس های افراد با اندازه واقعی ولی بسیار کوچک به نظر می رسند.
دراین عکس های خیالی مردم به صورت دیجیتالی کوچک شده اند و می توانند به راحتی درون یک قایق کاغذی جا شوند و با هواپیمای کاغذی پرواز کنند.
” زو” می گوید اولین عکس ها را با دوربین خودش گرفته و خواهر ۲۸ ساله ای به نام ” نل” مغز متفکر در مفهوم مردم کوچک بوده است وقتی ” نل” این ایده را به برادر کوچکش می دهد” زو” نیز این تصاویر را به زیبایی هر چه تمام تر تبدیل به کار منحصر به فردی می کند که توجه عکاسان و طراحان حرفه ای را به خود جلب می کند.
دسته ای از درد های جنسی که نیاز فوری به درمان دارند
اگر به این درد جنسی مبتلا شوید بلافاصله باید درمان شوید و به پزشک مراجعه کنید و …
پریاپیسم به معنای نعوظ طولانی‌مدت، ناخواسته و مداوم آلت تناسلی مردان است که ناشی از تحریک یا برانگیختگی جنسی نیست و معمولا دردناک است.
این عارضه اگرچه شایع نیست اما نیاز به درمان طبی فوری دارد و در غیر این صورت به آسیب بافتی میانجامد و در نتیجه، فرد در آینده، هنگام برانگیختگی جنسی، نعوظ نخواهد داشت. پریاپیسم بیش از همه در پسران ۵ تا ۱۰ سال و مردان ۲۰ تا ۵۰ سال دیده می‌شود…..
پریاپیسم انواع متعددی دارد که در هر یک از این انواع، علایم بیماری تا حدی متفاوت‌اند:
پریاپیسم ایسکمیک
پریاپیسم ایسکمیک یا پریاپیسم با جریان خون کم، نوعی از این بیماری است که در نتیجه اشکال در خروج خون از آلت تناسلی رخ می‌دهد.
• علایم: نعوظ‌های ناخواسته‌ای که بیش از ۴ساعت به طول میانجامد و تنه آلت سفت می‌شود اما معمولا نوک آن (حشفه) نرم می‌ماند. این نوع، بسیار دردناک است.
پریاپیسم غیرایسکمیک
این نوع هنگامی رخ می‌دهد که مقدار زیادی خون به داخل آلت تناسلی وارد می‌شود.
• علایم: نعوظ ناخواسته‌ای که دست کم ۴ساعت به طول میانجامد، بدون سفتی تنه آلت. نعوظی که به تحریک جنسی مرتبط نیست یا پس از تحریک جنسی بیش از حد تداوم پیدا میکند و معمولا بدون درد است.
پریاپیسم عودکننده
پریاپیسم عودکننده، شکلی از پریاپیسم ایسکمیک است که فروکش کرده و دوباره عود میکند.
• علایم: این نوع معمولا دردناک است و عموما کمتر از ۳ ساعت طول می‌کشد.
کی باید رفت دکتر؟
در صورتی که نعوظ بیش از ۴ساعت طول بکشد باید به اورژانس بیمارستان مراجعه کرد.
اگر دچار نعوظ دردناک مداومی می‌شوید که خود به خود در کمتر از ۴ ساعت برطرف می‌شود به پزشک مراجعه کنید تا با تجویز درمان از عود عارضه جلوگیری شود.
این مشکل چگونه ایجاد می‌شود؟
نعوظ به طور طبیعی در پاسخ به تحریک جسمی یا روانی رخ می‌دهد. این تحریک باعث می‌شود برخی از عروق خونی شل و گشاد شوند و جریان خون به بافت اسفنجی درون آلت افزایش یابد و رگ‌های خونی که جریان خون را از آلت تناسلی خارج می‌کنند، در نتیجه افزایش فشار بسته شوند و خون درون آلت به دام بیفتد. در نتیجه آلت پر از خون می‌شود.
پس از پایان تحریک، خون به خارج از آلت جریان پیدا میکند و این اندام به حالت شل ابتدایی‌اش باز می‌گردد. پریاپیسم هنگامی رخ می‌دهد که بخشی از این سیستم، خون، رگ‌های خونی یا اعصاب کنترل‌کننده آنها دچار اشکال شده و جریان طبیعی خون مختل می‌شود. در نتیجه نعوظ ناخواسته‌ای به وجود می‌آید که ادامه پیدا میکند. بعضی بیماری‌ها با تاثیر بر هریک از سه بخش خون، رگ‌های خونی و اعصاب ممکن است پریاپیسم ایجاد کنند.
برخی از شایع‌ترین عللی که منجر به بروز این مشکل جنسی می‌شوند، به شرح زیرند:
• بیماری‌های خونی:
بیماری‌های مربوط به خون در ایجاد پریاپیسم – معمولا نوع ایسکمیک آن- نقش دارند؛ یعنی به علت عدم توانایی خروج خون از آلت فرد دچار نعوظ ناخواسته می‌شود. از جمله این بیماری‌های خونی می‌توان به کم‌خونی سلول داسی شکل و لوسمی (سرطان خون) اشاره کرد.
• داروها:
معمولا پریاپیسم نوع ایسکمیک ممکن است عارضه جانبی برخی داروها باشد. از داروهایی که ممکن است پریاپیسم ایجاد کنند، می‌توان به اینها اشاره کرد: داروهای خوراکی برای درمان اختلال نعوظ مانند سیلدنافیل (ویاگرا) و وردنافیل (لویترا).داروهای تزریق‌شده به آلت تناسلی برای درمان اشکال نعوظ مانند پاپاورین، داروهای ضدافسردگی مانند فلوکستین (پروزاک) و بوپروپیون (ولبوترین)، داروهای مورد استفاده برای درمان روان‌پریشی مانند ریسپریدون و اولنازاپین، داروهای ضداضطراب مانند دیازپام و داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین و هپارین.
• روان‌گردان‌های غیرمجاز:
برخی از داروهای غیرقانونی یا موادی که مورد سوءمصرف قرار می‌گیرند، ممکن است پریاپیسم ایجاد کنند؛ از جمله مصرف تفریحی داروهای درمان‌کننده اختلال نعوظ مانند ویاگرا، الکل، کوکایین، ماری‌جوانا یا اکستازی.
• جراحت‌ها:
یک علت شایع پریاپیسم غیرایسکمیک- نعوظ مداوم در نتیجه جریان خون زیاد به آلت تناسلی- ضربات یا جراحات وارده به دستگاه تناسلی، لگن یا میان‌دوراه- ناحیه میان قاعده آلت و مقعد است.
• سایر عوامل:
آسیب طناب نخاعی، بیماری‌های دستگاه عصبی مانند ام‌اس، بیماری‌های متابولیک مانند دیابت و لخته‌های خونی، زهر حیوانات مانند زهر عقرب یا عنکبوت بیوه سیاه.
عوارض و عواقب
پریاپیسم ایسکمیک می‌تواند باعث عوارض وخیمی شود. خون به دام افتاده درون آلت تناسلی از اکسیژن تهی شده و باعث آسیب به بافت‌ها می‌شود. در صورتی که نعوظ بیش از ۴ ساعت ادامه پیدا کند خون بدون اکسیژن شروع به نابود کردن بافت‌ها در آلت تناسلی میکند و در نهایت باعث اختلال نعوظ در فرد و از شکل افتادن آلت تناسلی می‌شود.
دو خانواده روسی با دو مذهب متفاوت مسلمان و مسیحی بعد از ۱۲ سال متوجه شدند که بیمارستان فرزندان آنها را جابجا کرده است.
آنها بعد از انجام تست ” دی ان ای ” متوجه این جریان شدند . این خانواده ها در کمال ناباوری متوجه شدند دختری که ۱۲ سال آن را پرورش داده اند دختر اصلی آنها نیست. اکنون این دو خانواده بعد از روشن شدن ماجرا تصمیم گرفته اند دخترها را به صورت اشتراکی نگهداری کنند اما مشکل بزرگی که این میان وجود دارد مذهب متفاوت این خانواده هاست.
این دو زن در سال ۱۹۹۸ اولین فرزندان خود را در یک روز و در یک بیمارستان به دنیا آوردند هر دوی مادران بعد از زایمان به خواب رفته و متوجه نشدند که پرستاران نوزادان آنها را به اشتباها جابجا کرده و اسم و مشخصات این دو نوزاد با یکدیگر تعویض گشته است. بعد از بزرگ شدن بچه ها همواره این سوال مطرح بود که چرا این دختران شبیه اعضای خانواده خود نیستند.همسر یکی از این زنان به خاطر اینکه فرزندش هیچ شباهتی به او نداشت به پاکدامنی همسر خود ظنین شد و از وی به دادگاه شکایت کرد و بعد از انجام تست تشخیص والد مشخص شد این دختر به هیچ کدام از آنها تعلق ندارد.
آنها سریعا موضوع را به بیمارستان محل تولد گزارش داده و به این ترتیب خانواده اصلی این دختر پیدا شد. این خانواده ها یکدیگر را ملاقات کردند اما دختران حاضر نبودند نزد خانواده های اصلی خود بازگردند. بعد از این اتفاق در سال ۲۰۱۱ این خانواده ها تصمیم گرفتند که دختران را به صورت اشتراکی نگهداری کرده و در روزهای عید و تولد آنها دور هم جمع شوند. به عقیده این خانواده ها باور این جریان واقعا سخت است و بیشتر به جریان یک فیلم بالیوودی شبیه است اما اتفاقی است که به دلیل اشتباه پرستاران بیمارستان رخ داده است و این خانواده ها مجبورند تا آخر عمر با آن دست و پنجه نرم کنند.
