بایگانی برچسب ها: دختر تهرانی

این تصاویر در فضای عمومی تهران براحتی قابل مشاهده است.

اینکه چرا و چه کسی نام «جوراب شلواری» های سابق را «ساپورت» نهاده و اصلا این نام از خارج کشور همراه با این جوراب شلواری های رنگ آمیزی شده وارد شده یا خیر، موضوع بحث ما نیست.

هجوم مانکن های ساپورت پوش به تهران/ تصاویر

داستان از این قرار است که از زمستان ۱۳۹۱ برخی زنان خیابانی تهران در حرکتی کاملا مشکوک و سیستماتیک اقدام به پوشیدن جوراب شلواری هایی نمودند که منظره ی بدن نمای از زانو به پایین این پوشش ها قدری عجیب می نمود.

متاسفانه اقدامی در برخورد با این پوشش (که عملا شلوار را از زیر مانتو حذف کرده بود) از سوی هیچکدام از مبادی مسئول صورت نگرفت.

یکی از تحلیل های محتمل نیز این بود که حساسیت فضای پیش از انتخابات ریاست جمهوری و بهانه جویی دشمن برای شیطنت رسانه ای، دلیل جدی نگرفتن این آسیب اجتماعی می توانست باشد.

بهار ۱۳۹۲ از راه رسید و چشم مردم تهران منور به کوتاه تر شدن مانتوهایی شد که زیر آن هیچ برتن صاحبش نبود جز جوراب شلواری های سابق (که حالا نام ساپورت به خود گرفته بودند) و آرام آرام با حرکتی خزشی این ساپورت ها نه تنها آفتاب بیشتری به خود می دیدند بلکه رنگ ها و نقوش بیشتری را بر اندام باربی های تهرانی تجربه می کردند.

گاهی یک ساپورت «رنگ پا» بیننده را به اشتباه می انداخت که نکند فقط یک پیراهن بر تن فلان زن است و دیگر هیچ!

دختران ساپورت پوش

به هر روی..

پس از اعلام نتایج انتخابات خرداد ۹۲ ، آمار ساپورتهایی که صاحبانشان مانتوها را نیز به کناری نهاده و پیراهنی کِشی و چسبان را روی ساپورت ها برتن می کردند شیب تندی به خود گرفت.

این تصاویر در فضای عمومی تهران براحتی قابل مشاهده است

حالا این روزها..

ساپورت های رنگارنگ در حال فتح خیابان های تهران است.

اکنون به وفور دختران و زنانی در سطح شهر تهران دیده می شوند که پیراهنی کشی و مجلسی را (که هیچ ربط و شباهتی به مانتو ندارد و صرفا پیراهنی است که تا نیمی از نشیمنگاه امتداد دارد) بر تن داشته و پوشش تمامی نیم تنه ی تحتانی بدن را برعهده ی ساپورت نازک و گاها رنگ بدن خویش گذاشته اند.

روز گذشته برای دیدن فیلم «هیس!..دختر ها فریاد نمیزنند» به سینما پردیس رفته بودم تا یکی دیگر از فیلمهای سینمای مولف را ببینم.

انبوه زنان و دختران ساپورت پوشی که مردانشان با عضلات ستبر و بدنسازی شده (مردانی که حکماً به اندازه ی جوجه خروس هم غیرت ندارند) دیده می شد و در این میان دخترکی با آرایشی غلیظ و موهایی افشان با ساپورتی مشکی خودنمایی می کرد چرا که با فونت نستعلیق سایز ۹۰ و سفید، روی ران ها و ساق پاهای خویش(بر روی ساپورت) اشعاری مورب و حالت ابر و باد ادبیاتی نوشته شده بود.

هرچه کردم نتوانستم قید خواندن اشعار بزنم.

دقیق تر شدم.

نوشته بود : شوش..جوادیه…راه آهن..شوش..میدان راه آهن…ترمینال جنوب..

نمی دانستم بخندم یا عصبانی شوم.

طراحی ابلیس، کار خودش را برای کسانی که نمی خواهند به ساپورتها چشم بدوزند، کرده بود..

چشم ها کنجکاو خواندن اشعار می شوند.

بعید نیست در آینده ی نه چندان دور که جدول متقاطع کلمات را بر روی برجستگی بدن زنان و دختران ایرانی در فضاهای عمومی شاهد باشیم.

نگرانم..

نگران شهرستان هایی که قرار است مورد حمله ی ساپورت ها قرار گیرند.

پروژه ی «حیازدایی» دشمن همچنان ادامه دارد و ما همچنان در غار اصحاب کهف خوابیم.

منبع: جام نیوز

پدری که نمی‌خواست دخترش با پسر مورد علاقه‌اش ازدواج کند شب خواستگاری با یک ضربه چاقو جان دختر خود را گرفت. به گزارش قانون،شامگاه ۲۲ اسفندماه سال ۹۰ تلاش مسئولان بیمارستان پیامبران برای مداوای دختر جوانی که خونریزی شدید داشت به نتیجه نرسید و دختر ۱۷ ساله که الهه نام داشت جان سپرد.جای زخمی‌که الهه به خاطر آن جان داد شبیه زخمی‌بود که در اثر اصابت چاقو به وجود می‌آید.از این رو مسئولان بیمارستان یک مورد مرگ مشکوک را به کلانتری ۱۴۱ شهرک گلستان گزارش دادند.بلافاصله اکیپی از ماموران برای بررسی موضوع به محل زندگی دختر جوان رفتند.اطرافیان الهه ادعا می‌کردند که این ضربه در جریان درگیری که در شب خواستگاری الهه در خانه شان به وجود آمده به بدن او وارد شده است.

عموی الهه در بازجویی‌ها به ماموران گفت:«من ماشینم خراب بود و روشن نمی‌شد به همین خاطر تصمیم گرفتم به خانه بردارم که همان نزدیکی‌ها بود بروم.وقتی به خانه آنها رسیدم زن بردارم به استقبالم آمد و گفت که برای الهه، خواستگار آمده است.به همین خاطر از من خواست که در مراسم شرکت کنم.هنوز وارد خانه نشده بودم که دیدم خواستگارهای الهه با ناراحتی آنجا را ترک کردند.بعد هم یک نفر گفت که الهه را کشتند.وقتی دیدم الهه زخمی‌شده او را به بیمارستان رساندیم اما او دوام نیاورد و فوت کرد.»

تحقیقات هنوز در مراحل اولیه بود که پدر الهه به ماموران گفت که او خودش دخترش را کشته است.با توجه به اظهارات رضا، پدر الهه ماموران او را برای تحقیقات بیشتر به اداره آگاهی منتقل کردند.رضا،پدر ۴۵ ساله الهه در بازجویی‌های اولیه عنوان کرد:«دخترم با پسری به نام رامین در ارتباط بود.بارها با او برخورد کرده بودم که به رابطه اش با رامین پایان دهد اما الهه گوشش بدهکار نبود.تا حدی که یک بار به مدت ۵ روز از خانه فرار کرد اما دوباره به خانه برگشت.بعد از اینکه الهه به خانه برگشت با او صجبت کردم و قبول کرد ارتباطش را با رامین پایان دهد. سه سال از این ماجرا گذشت تا اینکه متوجه شدم آنها با هم ارتباط دارند. پیش رامین رفتم تا با او صحبت کنم.از رامین خواستم تکلیف زندگی دخترم را مشخص کند به همین خاطر رامین قبول کرد که به خواستگاری الهه بیاید و با او ازدواج کند.آن روز هم روز خواستگاری الهه بود.خانواده رامین با این ازدواج مخالف بودند و مخالفتشان را به هر طریق ممکن نشان می‌دادند.تا جایی که بحثمان شد و آنها از خانه ما رفتند.بعد از رفتن آنها متوجه شدم که دخترم با رامین رابطه داشته است.وقتی که این موضوع را فهمیدم عصبانی شدم و چاقویی را از آشپزخانه برداشتم و یک ضربه به کتف الهه وارد کردم.من نمی‌خواستم او را بکشم اما عصبانی شدم و این کار را کردم.»

با اعترافات پدر الهه به قتل دخترش بازپرس دادسرای جنایی برای او به اتهام مباشرت در قتل قرار مجرمیت صادر کرد که با تایید قرار مجرمیت و صدور کیفرخواست پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد که قرار است به زودی به این پرونده رسیدگی شود.

منبع : قانون