بایگانی برچسب ها: دختر ایرانی
“آدرنالین ” جزء مشهورترین هورمون های انسانی است که هرگاه پایش در میان است، باعث افزایش ضربان قلب، انقباض عروق و انبساط راه های هوایی می شود.
نکته قابل توجه این است که این هورمون در افراد گاهی غیر ارادی و براساس مقتضیات مکانی و زمانی بیشتر ترشح می شود اما گاهی برخی ها با خواسته خود دست به فعالیت هایی می زنند تا آدرنالین خونشان بالا رود.
آنها افرادی هستند ماجراجو که دوست دارند به جای آن که خطر به سراغشان بیاید خودشان به استقبال اتفاقات غیر معمول بروند. یکی از این افراد «مهسا احمدی» است که در آخرین ماجراجویی خود با طنابی از بالگرد سقوط کرد.
احمدی اولین زنی در ایران است که با یک طناب و به روش بانجی با هلی کوپتر بین زمین و آسمان معلق مانده است، سال گذشته هم توانسته بود سقوط از یک هواپیما در ایران را برای اولین بار به نام خود ثبت کند تا مشخص شود او ورزشکاری است که دست به ماموریت های غیرممکن می زند.
او از سخت ترین مرحله سقوط آزاد خود می گوید: ” این عملیات خطرناک ترین کاری بود که تا کنون انجام داده بودم، چون بیش از همیشه نیاز به دقت داشتم و کوچکترین اتفاق ، می توانست برایم حادثه آفرین باشد. سخت ترین قسمت کار وقتی بود که باید کش را از پاهایم جدا می کردم و به کمرم می بستم تا به صورت ایستاده فرود بیایم . این کار باید در زمان کوتاهی انجام می شد تا قبل از فرود بالگرد با جا به جا کردن کش ها به شکل ایستاده قرار می گرفتم در غیر اینصورت ممکن بود که به پره های بالگرد برخورد کنم. “
احمدی که پیش از این ژیمناست بوده و حتی در دوره ای به عضویت تیم ملی ووشو بانوان هم در آمده، درباره این که چگونه با ورزش آشنا شده است، می گوید: حدود ۶ سالم بود که به ژیمناستیک آمدم و از هفت سالگی عضو تیم ملی بودم تا این که در ۱۸ سالگی در این رشته بازنشست شدم چون دختران در این رشته زود بازنشست می شوند .من هم مجبور شدم ژیمناستیک را کنار بگذارم و پس از آن رشته های زیادی مانند شیرجه، کونگ‌فو و ووشو را تجربه کردم . برای دوسال هم عضو تیم ملی ووشو بودم اما در نهایت این رشته ها نتوانستند من را جذب کنند.
او پس از آن که ووشو را کنار گذاشت ،دست به کارهای باورنکردنی مثل پریدن از هواپیما، و… زد،تابستان گذشته بود که برای اولین بار سقوط آزاد را از هواپیما تجربه کرد، کاری که تا آن روز هیچ دختری پس از انقلاب در ایران انجام نداده بود.
احمدی در این باره می گوید: ” تصمیم داشتم از هواپیما بپرم هر چند سقوط آزاد در ایران برای همه امکان پذیر نیست اما من با چند نفر دیگر که آن ها هم پرنده بودند، به فرودگاه رفتیم و گفتیم که می خواهیم ثبت نام کنیم اما خودمان هم امید نداشتیم کسی با ما تماس بگیرد. بر خلاف تصورمان، یک روز تلفن کردند و گفتند اول شهریور به فرودگاه کلاله برویم. وقتی به این منطقه رسیدیم، گروه ما سه روز در فرودگاه ماند و در این مدت من ۴ پرش انجام دادم البته هواپیما آنقدر که باید ، بالا نرفت دلیلش هم نداشتن امکانات موردنیاز بود برای همین من از ارتفاع ۲ هزار پایی پریدم که سقوطم ۸ ثانیه طول کشید.”
این ورزشکار که سابقه پارکور را در کنار دیگر فعالیت های ورزشی خود دارد و دانشجوی تربیت بدنی است، او درباره وضعیت تحصیلی اش توضیح می دهد:” خیلی وقت ها نمی توانم در کلاس ها حضور داشته باشم و تا کنون مجبور شده ام که سه مرتبه واحد فوتسال را بگیرم و استادم راضی نمی شود که در کلاس نباشم و نمره بگیرم. اما ورزش را دوست دارم و برایم مهم است که در این رشته فارغ التحصیل شوم.”
مهسا احمدی ۲۳ ساله که در سال ۹۱ روزهای پر کاری را پشت سر گذاشته است می خواهد امسال هم متفاوت تر ازپیش ظاهر شود: ” سال گذشته برایم سال بسیار خوبی بود و اتفاقات باورنکردنی را پشت سر گذاشتم. امیدوارم امسال هم بتوانم کارهای هیجان انگیز بیشتری را انجام بدهم و خودم را ثابت کنم.”
منبع: isna.ir
“سیگار کشیدن زنان” که بی شک در فرهنگ ایرانی پدیده ای مذموم و ناپسند است به مدد تبلیغات هوشمندانه کمپانی های دخانیاتی و البته در غیاب اقدامات فرهنگی مسوولان امر، کم کم به سمتی می رود که نه تنها زشتی خود را از دست داده بلکه به نوعی ژست “روشنفکری” و “کلاس اجتماعی” بدل شده و بیم آن می رود که در آینده ای نه چندان دور این “ناهنجاری” به عنوان یک “هنجار” در جامعه پذیرفته شود.
شواهد حاکی از آن است که نگاه منفی به پدیده “زنان و دختران سیگاری” به تدریج در حال رنگ باختن است؛ به طوری که این روزها دیدن دختران سیگار به دست در کافی شاپ های دود گرفته، پارک ها و ماشین های مدل بالا چندان عجیب نیست و شاید مانند ایام قدیم مشاهده چنین صحنه هایی دیگر چشم ها را به خود خیره نکند. حال سوال این است؛ آیا قبح اجتماعی و فرهنگی سیگار کشیدن دختران در جامعه امروزی از بین رفته است؟
از طرف دیگر هر چند آمار مشخصی از تعداد زنان سیگاری کشور وجود ندارد اما به گفته مسوولان حدود سه درصد زنان ایرانی سیگاری هستند؛ آماری که بی تردید طی سال های اخیر به ویژه در جوان ترها فزونی یافته است.
کارشناسان درحالی خطر افزایش مصرف سیگار در دختران بویژه دختران دبیرستانی و دانشجو را گوشزد می کنند که “قلیان” به تهدیدی جدی تر بدل شده و آمار مصرف آن نیز بسیار بیشتر از سیگار است؛ به طوری که بر اساس اعلام جمعیت مبارزه با دخانیات مصرف قلیان در دختران از افزایش ۱۰ درصدی برخوردار بوده که البته عمده مصرف باز هم در دختران جوان تر یعنی دختران دانشجو و دبیرستانی است. این افزایش مصرف در شرایطی است که خانواده ها نسبت به قلیان کشیدن دختران شان چندان حساس نیستند و چه بسا که در جمع های خانوادگی و تفرج گاه ها، دور یکدیگر جمع شده و نعنا و سیب و دوسیب است که دست به دست می چرخد و تعارف می شود و متاسفانه امروز قلیان به عنوان نوعی تشریفات ویژه جای خود را در خانواده ها باز کرده است.
سوداگری کمپانی های دخانی با وسوسه زیبایی
در کشاکش این ژست های “روشنفکری” و “استقلال طلبی” کمپانی های دخانیاتی نیز بیکار ننشسته و زیرکانه با همسو کردن پیام های تبلیغاتی خود با تمایلات زنان و دختران جوان به نفس هایی که می شد همچنان سپید بمانند، دود مرگ می فروشند. به این ترتیب است که صنایع دخانی دنیا جیب جوامع بویژه جوانان را نشانه گرفته و حتی با بهره بردن از حس زیبایی طلبی آنها، با استفاده از عناوینی چون سیگارهای لاغری، سیگارهای مخصوص زنان باردار و سیگارهای لایت و با رنگ های حیات بخش محصولات سیاه خود را به کام آنها می نشانند.
زهرا حسامی، معاون مرکز تحقیقات پیشگیری و کنترل دخانیات نسبت به تبلیغات گسترده و فریبنده سیگارهای لاغری، لایت و …هشدار می دهد و می گوید: سیگارهای لایت، سیگارهای لاغری و نظیر آن عمدتا از طریق قاچاق وارد کشور می شوند. لازم است مراقب طراحی تبلیغات هوشمندانه کمپانی های دخانیاتی برای گسترش مصرف سیگار باشیم.
دکتر محمدرضا مسجدی، دبیر کل جمعیت مبارزه با دخانیات نیز با هشدار نسبت به این که کمپانی های بزرگ دخانیاتی دنیا جوانان و نوجوانان را هدف گرفته اند، بر لزوم انجام اقدامات فرهنگی گسترده تر برای زنان تاکید می کند و می گوید: چرا که این کمپانی ها در زمینه افزایش مصرف دخانیات بر روی دختران و زنان جوانان ما سرمایه گذاری کرده اند.
مردم سالانه ۳۲۵۰ میلیارد تومان صرف خرید سیگار می کنند
البته در این میان آمار و ارقام مصرف سیگار و سایر مواد دخانی در کشور در هر دو جنس زن و مرد نیز حائز اهمیت است؛ به طوری که به گفته دکتر مسجدی آمار مصرف سالانه سیگار در کشور به ۶۵ میلیارد نخ می رسد که از این میان ۲۵ میلیارد نخ سیگار تولید داخل و تولید مشترک است و حدود ۲۰ تا ۲۵ میلیارد نخ سیگار نیز از طریق واردات تامین می شود. متاسفانه حدود ۱۵ تا ۲۵ میلیارد نخ از طریق قاچاق به دست مصرف کنندگان می رسد.
وی با بیان اینکه در حال حاضر به طور متوسط ارزان ترین پاکت سیگار ۸۰۰ و گران ترین آن با قیمت حدود ۸۰۰۰ تومان عرضه می شود، می گوید:« اگر به طور میانگین قیمت یک پاکت سیگار را ۱۰۰۰ تومان در نظر بگیریم، با احتساب مصرف ۶۰ میلیارد نخ سیگار در سال، مردم سالانه ۳۲۵۰ میلیارد تومان صرف خرید سیگار می کنند. درواقع می توان گفت ایرانی ها روزانه حدود ۱۰ میلیارد تومان سیگار می خرند، این در حالی است که سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است هر کشور دو برابر هزینه ای که مردمش برای خرید سیگار صرف می کنند، برای درمان بیماری های ناشی از مصرف سیگار هزینه می کنند. به این ترتیب درواقع کشور سالانه ۷۲۰۰ میلیارد تومان برای درمان بیماری های ناشی از مصرف سیگار و سایر مواد دخانی می پردازند. این میزان معادل کل بودجه وزارت بهداشت است.»
انتقاد از مالیات پایین سیگار
وی همچنین از وضعیت مالیات بر سیگار در کشور انتقاد کرده و می گوید:« مالیات سیگار باید مطابق قوانین بین المللی ۶۰ تا ۷۰ درصد قیمت خرده فروشی سیگار باشد. این در حالی است که میزان کل مالیاتی که دولت از سیگار دریافت می کند، حدود ۱۹ درصد است. از طرف دیگر تحقیقات نشان داده که با هر ۱۰ درصد گران تر شدن سیگار، هشت درصد از میزان مصرف آن کاسته خواهد شد.
مسجدی در ادامه با بیان این که مطابق قانون جامع کنترل دخانیات، استعمال هر گونه مواد دخانی در اماکن عمومی ممنوع است، می افزاید: بر این اساس استعمال دخانیات در اماکن عمومی از جمله مطب ها، مدارس، آموزشگاه ها، ورزشگاه ها، رستوران ها و سینماها و … ممنوع است.
وی در عین حال تاکید می کند که مصرف سیگار در جامعه باید مشکل شود تا به تدریج برخی به ترک آن نیز فکر کنند.
در هر حال قبح این پدیده غریب در جامعه دختران کشور به عنوان مادران آینده، در شرایطی در حال فرو ریختن است که تلفات ناشی از امراض و بیماری های ناشی از استعمال دخانیات در کشور سالانه به ۶۰ هزار نفر می رسد و مطالعات متعدد نیز سقط جنین ناخواسته، تولد زودرس، مرده زایی، اختلالات قاعدگی و بیماری های ریوی و قلبی – عروقی را از جمله عوارض استعمال دخانیات در زنان دانسته اند. چروکیدگی زودرس پوست، تغییرات تن صدا و … نیز از جمله عوارضی هستند که نمی توان آنها را در زنان سیگاری انکار کرد.
کلام آخر…
هر چند که شواهد حاکی از افزایش مصرف مواد دخانی در زنان و دختران ایرانی است اما هنوز هم نگاه ایرانی ها به این پدیده طوری است که دختران شرم دارند که مانند پسران آزادانه در کوچه و خیابان سیگار به دست گیرند؛ شاید بتوان گفت جز برخی مکان های خاص، سیگار به دست گرفتن دختران در ملاء عام هنوز هم قبح و زشتی خاص خود را دارد. حال که چنین است بی تردید مسوولان امر باید هر چه سریع تر فکری کنند؛ شاید که فردا دیر باشد…
منبع: مشرق نیوز
انتشار خبری در رسانه های انگلیسی در خصوص سرقت یک لپ تاپ اپل توسط یک ایرانی و ارسال تصاویر مخفی از عامل سرقت باعث ایجاد موجی در میان کاربران رسانه های مجازی و همچنین شبکه های اجتماعی شد.
در این خبر که رسانه های انگلیسی به خصوص تلگراف با آب و تاب فراوان به آن پرداخته اعلام شده که یک دستگاه لپ تاپ از مالک انگلیسی آن به سرقت رفته و در روز تولد این مالک پیغامی از لپ تاپ مفقودی برای تبریک تولد به وی ارسال می گردد که وی توانسته با ردیابی لپ تاپ و کشف محل آن اقدام به گرفتن تصاویر جاسوسی و مخفی از مالک آن نماید و اعلام می نماید که این تصاویر سارق لپ تاپ وی است.
انتشار این خبر و تصاویر بدون پوشش سارق! در رسانه های مجازی و همچنین شبکه های اجتماعی سبب شد که کاربران ایرانی به این ماجرا واکنش نشان دهند.
برخی که این کار را تایید کرده و به انتقاد از سارق آن اعلام کرده اند که خون آریایی و شرافت ایرانی و … را زیر سوال برده و باعث آبروریزی ایرانیان شده و نام پرآوازه ایرانیان در جهان مخدش و لکه دار کرده است.
از سوی دیگر برخی دیگر نیز سرقت را رد کرده و حتی برخی با جعلی دانستن خبر این ماجرا را دست مایه خارجی ها برای حمله به ایرانیان دانسته اند.
برخی دیگر نیز این مسئله را ناشی از ناآگاهی و یا حتی قربانی شدن مالک ایرانی لپ تاپ اعلام کرده اند.
در این میان مردم و کاربران نیز با نظرات خود مخالفت و موافقت خود را با این خبر و حاشیه هایش اعلام کرده اند که برخی از آنان در تصاویر مشخص است.
نکته جالب اینجاست که برخی از کاربران دنیای مجازی نیز برای حفظ آبروی این فرد(مالک ایرانی) هم تصاویر آن را فیلتر کرده و هم با برخی خبرسازی ها به تبرئه کردن وی و همچنین قربانی اعلام کردن آن کرده اند.
بعنوان مثال یکی از کاربران اعلام کرده که یک فردی که این فرد ایرانی را شناخته اعلام کرده که قربانی شده و این لپ تاپ را از فردی خریداری کرده و گذشته این لپ تاپ خبری ندارد.
گفتنی است، نکته جالب اینجاست که ایرانیان نسبت به هموطنان خود حساس بوده و کوچکترین نکته ای که باعث خدشه دار شدن اعتبار ایرانیان و همچنین آبروی فردی شود با تمام توان اقدام به رفع آن می نمایند.
منبع : عصرخبر
در مقابل سازمان ملل در نیویورک، توجه مردم دنیا را به سمت موضوع “تحریم هـــــــــای غرب علیه ایران ” جلب کرد هدف او از اجرای هنری اش این بود که در افکار عمومی درباره تأثیر منفی تحریم‌هــــا روی سلامت مردم ایران ، حساسیت ایجاد کند.
او در این کار، از ۲۶ هزار کپســول استفاده کرد که طی هفته‌های گذشته با روایت‌های بیماران ایرانی و مشکلاتی که در پی کمبود یــــــــا افزایش قیمت دارو برای شان به وجود آمده پر شده بود. ساناز سهرابی ضمن قرار دادن این کپسول‌ها روی زمین، آنها را میان عابران و نیز افرادی که از درب سازمان ملـــــــــل بیرون می آمدند پخش کرد.
ساناز سهرابی، اجرای هنری اش را به منوچهر اسماعیلی، پسر پانزده‌ساله‌ی اهل دزفول استان خوزستان، که ماه گذشته ( آبان) به خاطر دسترسی نداشتن به داروی هموفیلی جـــــان خود را از دست داد تقدیم کرد.
تردستی یا شعبده بازی، فنی است که با روش های خاص، عوامل اصلی قانون طبیعت را به صورت وارونه جلوه می دهد و قوانین فیزیکی را زیر پا می گذارد. طیبه رحمتی با لقب هنری «سایه» اولین دختر تردست و شعبده باز ایران است.
او در خانواده ای متوسط به عنوان تنها دختر خانواده، با پدری نظامی در بجنورد متولد شد؛ از کودکی عاشق هنر و بازیگری بود و همین عشق و علاقه موجب شکاف و جدایی بین سایه و اطرافیانش بود. قصه زندگی و رو آوردن به شعبده بازی و پول در آوردنش از این راه را از زبان خودش بشنویم.
از کودکی علاقه زیادی به بازیگری داشتم و با دیدن فیلم ها و سریال ها به شدت تحت تاثیر قرار می گرفتم و همیشه خودم را جای نقش اصلی فیلم ها می گذاشتم. با وجود مخالفت شدید پدرم – و البته حمایت های عاشقانه مادرم – به صورت پنهانی با گروه های نمایشی مدرسه همکاری می کردم.
خطاط خوبی هم بودم و به خاطر بالا بودن سواد قرآنی ام در کنار روابط عمومی خوبی که داشتم، سوپراستار مدرسه شده بودم. بعد از گرفتن دیپلم، گروه تئاتر از هم پاشیده شد. تصمیم گرفتم هنر دیگری را جایگزین کنم که هنر بازیگری نیز در آن باشد.
روزی به عنوان تماشاچی در جنگی حضور یافتم که شعبده باز داشتند؛ تا آن روز شعبده بازی را فقط در تلویزیون دیده بودم، وقتی اجرای شعبده باز تمام شد، به دیدن او رفتم و به ایشان گفتم: اکثر حقه هایش را فهمیده ام. خندید و گفت: معمولا هر کس که شعبده بازی می بیند یک حدسی می زند که فکر می کنددرست است اما راز شعبده بازی آن چیزی که شما فکر می کنید نیست.
از من خواست تا راز بازی هایش را بگویم؛ من هم چنین کردم. بعد از شنیدن حرف هایم تعجب کرد. نگاه عمیقی به من کرد و گفت: شما از نظر ژست، میمیک صورت، قد و معیار استانداردهای لازم را برای شعبده باز شدن دارید. چرا شعبده باز نمی شوید؟ در ایران در شهرهای زیادی اجرا دارم. در شهرهای مختلف کشورهای دیگر هم از جمله مالزی، گرجستان و ترکیه اجرا داشته ام؛ دوبی هم چند بار دعوتم کردند.
مبلغ پیشنهادی ام هم خیلی خوب بود و می توانست گره ای از زندنگی ام باز کند ولی ظاهرا با حجابم مشکل دارند. وقتی پایم را از مرز بیرون می گذارم نماینده یک دختر مسلمان ایرانی هستم. کوچکترین اشتباه در پوشش و بیان من، دستاویزی برای رسانه هایی می شود که قصد دارند ایران و دختر ایرانی را محکوم کنند.
متاسفانه خیلی جلوی پایم سنگ اندازی می کنند حتی اخیرا برایم ایمیل های تهدیدآمیز هم می فرستند و می خواهند مرا از ادامه این کار منصرف کنند ولی مشکلاتم به خودم ربط دارد نباید آب در آسیاب دشمن بریزیم.
آموزش و الگوی کاری
متاسفانه درخصوص شعبده بازی افتخار شاگردی نداشته ام و استادی در این خصوص ندارم. با دیدن فیلم ها و اجرای شعبده بازان مطرح، ایده می گرفتم و ایده هایم را می ساختم ولی گاهی ساخت لوازم، نیاز به دستگاه ها و تجارب زیاد دارد، اینجاست که مجبوری لوازم شعبده بازی بخری. مثلا در شعبده بازی میزی وجود دارد که مخصوص پرواز ساخته شده است و همه شعبده بازان از آن برای پرواز استفاده می کنند.
من این بازی را خریده ام اما شیوه دیگری را برای اجرایش انتخاب می کنم تا کارم تکراری نباشد من از تکراری بودن وحشت دارم و دوست دارم همیشه متفاوت باشم. در ایران از استاد بهروز کریمی، پدر شعبده بازی ایران مشاوره می گیرم که انصافا اکثر شعبده بازان ایرانی استاد را همانند پدرشان دوست دارند. از نظر انسان دوستی و مهربانی و گذشت، خیلی دوست دارم مثل ایشان باشم. انسانی بسیار متواضع و خونگرم هستند.
زندگی شخصی
زندگی شخصی من با دیگر خانم ها فرق دارد؛ از کودکی اهل آشپزی، عروسک بازی و بازی های دخترانه نبودم. من چند سالی هست که در یک شهر غریب تنها و مستقل زندگی می کنم؛ البته منظورم از غربت، اقوام و خانواده هستند. من لیسانس هنرهای تجسمی دارم و اوقات فراغتم را با کتابت قرآن، خطاطی و صد البته ورزش پر می کنم.
ورزش های مورد علاقه من موتورسواری، ورزش های رزمی، شکار (البته صرفا برای تفریح تا حالا به هیچ موجود زنده ای شلیک نکرده ام) بوده است. حتی مدتی در دیواره مرگ موتورسواری می کردم که مادرم قسمم داد که دیگر این ورزش را انجام ندهم و به احترام مادرم این کار را نکردم.
حمایت مالی و اسپانسر
حمایت مالی و اسپانسر تا حالا نداشته ام کاش واقعا یکی از من حمایت می کرد. من الان ۲۵ سال سن دارم و از یک شهر کوچک فعالیت هایم را آغاز کرده ام و تا حالا یک ریال برای تبلیغات هزینه نکرده ام. وقتی با هنرمندان معروف مصاحبه می کنید؛ می گویند، از وقتی که به تهران آمده اندن بیشتر موفق شده اند. یک هنرمند باید در پایتخت باشد و رسانه در اختیار داشته باشد.
غیرممکن است فلان بازیگر در شهرستان شهرتی کسب کند حتما باید فیلمش از صدا و سیما و سینما پخش شود یا باید اسپانسر داشته باشد تا خرج تبلیغات کند … اما من هیچ کدام از اینها را نداشته ام؛ نه رسانه ها حمایتم کرده اند نه توان مالی داشته ام اما کم نیستند مردمی که مرا می شناسند. صددرصد شعبده بازان ایران «بانو سایه» را می شناسند. حتی اگر در اینترنت اسم و فامیل مرا سرچ کنید متوجه می شوید بیش از صدها خبرگزاری درباره من مطلب نوشته اند.
من هرگز فکر نمی کردم که به اینجا برسم و از یک شهر کوچک اسمم در روزنامه ها و مجلات بیاید. هنر شعبده بازی در خون من است. من قدرت رقابت با تمام شعبده بازان صاحب نام دنیا را دارم. البته اگر ساپورت شوم و اسپانسر داشته باشم، به راحتی می توانم حقه های «کریس آنجل» را به نمایش بگذارم. فیلمی که من قصد دارم بسازم، غول شعبده آمریکا را از پا درخواهد آورد و بت کریس آنجل را در هم خواهد شکست و سی دی یک دختر مسلمان ایرانی در کل جهان خواهد چرخید.
رمز موفقیت؟
ببینید این حرفم را به تمام هنرمندهای خانم می گویم ستاره شدن مهم نیست، ستاره ماندن مهم است. قهرمان شدن کاری ندارد؛ پهلوان ماندن مهم است. من از سن ۱۸ سالگی به صورت مستقل و به دور از خانواده زندگی می کنم چون پدرم شدیدا مخالف فعالیت های هنری من است و ترجیح می دهم جلوی چشمش نباشم. من تمام موفقیتم را از خدای خودم می دانم. در قرآن تمام حد و مرزها مشخص شده است که می توان از آنها در زندگی و اجتماع بهره برد. «خدا همیشه با ماست» (ذلک الکتب لا ریب فیه هدی للمتقین)
درآمد
من تمام هزینه های زندگی ام را از راه هنر به دست می آورم. چون در شهرستان زندگی می کنم معمولا قیمت اجراها در شهرستان ها پایین است. در تهران که اجرا دارم مبالغ خوب است اما ۵۰ درصد هزینه ام صرف راه و حمل و نقل لوازم می شود ولی در حدی که دستم جلوی کسی دراز نشود از پس اجاره خانه و پول آب و برق و گاز برمی آیم. نمی توانم بگویم درآمدم بالاست ولی من قانع هستم.
در جنوب شهر در یک خانه قدیمی، یک اتاق اجاره ای دارم. شغل من خطرات و آسیب هایی جدی دارد؛ ولی من بیمه نیستم. گاهی شده هزینه یکسال پس اندازم هزینه یک هفته درمانم شده. چند بار بنا به پیشنهاد دوستانم تصمیم گرفته ام تهران ساکن شوم ولی با شنیدن پول رهن و اجاره تصمیمم عوض شده. من از زندگی محقر و ساده ام راضی ام، بیشتر از این از خدا نمی خواهم. تنها آرزوی من داشتن یک خانه چهل، پنجاه متری از خودم است که حتما روزی به این آرزویم خواهم رسید.
پیشرفت کاری
همیشه سعی کرده ام متفاوت باشم و دچار تکرار نشوم. به تبلیغات دهن به دهن، بیشتر اعتقاد دارم. من تبلیغات آنچنانی نداشته ام فقط یک وب سایت از خودمدارم که آن را هم یکی از طرفدارانم برایم طراحی کرده است.
شریک کاری ندارم. متاسفانه خانم شعبده باز نداریم، اگر بود حتما با کمال میل با ایشان همکاری می کردم و داشتن شریک کاری آقا؛ باید بگویم تمام جذابیت کار من این است که خانم هستم. اگر یک همکار آقا در کنارم قرار بگیرد این کار جذابیتش را از دست می دهد ولی به طور کلی برای اجراهای حرفه ای دستیارانی دارم که خارج از صحنه وظایفی را به عهده دارند.
آموزش و تربیت کارورزان خانم
چندی پیش بنا به تماس هایی که داشتم، تصمیم گرفتم در اداره ارشاد شهری که ساکنم، کلاس آموزش تردستی و شعبده بازی برگزار کنم که به دلایل بسیاری اجازه این کار به من داده نشد.
منبع: کسب و کار